Geheel voor HemVoorbeeld

Wat wil je dat de Heer voor je doet?

Is er iets in je leven waar niet alleen jij je aan stoort, maar ook anderen, zodat je voor hen een stoorzender bent? Als dat zo is, is het altijd iets waarmee je zelf niet kunt omgaan. "De mensen die voor Jezus uit liepen, zeiden tegen hem dat hij zijn mond moest houden. Maar hij trok zich er niets van aan en begon nog harder te schreeuwen. . . " (Lucas 18:39). Ga vooral door met verstoren, totdat je oog in oog komt te staan ​​met de Heer Zelf. Vertrouw niet op het gezond verstand. Als we een verstoring teweeg brengen, zegt ons gezond verstand om rustig te gaan zitten en te kalmeren. Maar Jezus beperkt zich niet tot ons gezond verstand. Als Jezus ​​ons vraagt wat Hij kan doen aan het grote probleem waar we mee geconfronteerd worden, dan zet Hij Zijn bovennatuurlijke kracht in.

Bedenk eens hoe we God dikwijls beperken. We weten enkel nog de dingen waar we God toelieten om iets voor ons te doen. We zeggen: "Op dat gebied faalde ik, en dat zal ik altijd blijven doen." Door deze gedachte gaan we God niet vragen wat we willen. In plaats daarvan denken we: "Het is belachelijk om God te vragen dit te doen." Maar als het onmogelijk is, moeten we het juist wél aan Hem vragen. Als het geen onmogelijke zaak is, is het geen echte verstoring. En God zal doen wat volslagen onmogelijk is.

Deze man was blind maar kan weer zien. Het meest onmogelijke voor jou is om zo nauw verbonden te zijn met de Heer dat er letterlijk niets meer van jouw oude leven overblijft. God zal het doen als je het Hem vraagt. Maar je moet op het punt komen dat je gaat geloven dat Hij almachtig is. Het geloof komt niet alleen door te geloven wat Jezus zegt, maar zeker ook door Jezus te vertrouwen. Als we alleen kijken naar wat Hij zegt, zullen we nooit in Hem geloven. Zodra we Jezus zien, worden de onmogelijke dingen die Hij in ons leven doet net zo natuurlijk als ademhalen. De pijnen die we doormaken zijn er enkel omdat we kiezen voor een oppervlakkig hart. We willen niet vertrouwen; we willen niet loslaten en weigeren de lijn af te snijden die aardse zekerheid biedt—we maken ons liever zorgen.

Ik prijs U dat alles wat ik ben van U is. O, dat ik U mag verblijden zoals de schoonheid van een lelie U blij maakt, of een boom, of de mussen, die blij zijn met het leven dat U hen hebt gegeven!