Vruchtbaar

Een aantal jaar geleden ontmoette ik in een klein dorpje, midden in de theevelden van Bangladesh een man. Hij had een vriendelijke en eenvoudige uitstraling, maar viel niet op. Toch droeg hij een grandioos verhaal met zich mee. In de jaren 70 van de vorige eeuw heeft hij God leren kennen. Dat veranderde zijn leven en het leven van de mensen die hij ontmoette. Het zette in het dorp een verandering in gang, die is uitgegroeid tot een baken van hoop voor de regio. Er ontstond een project, waardoor honderden gezinnen ondersteuning hebben gekregen om uit extreme armoede te komen.

Ik moet bij dit verhaal denken aan Filippus. Hij hoort Gods stem, die hem op een verlaten weg buiten Jeruzalem brengt. Daar volgt een ongewone ontmoeting: hij treft er de minister van Financiën van een ver land, het huidige Ethiopië. Een eunuch (gecastreerde man), die als onvruchtbare buitenlander nooit de tempel in Jeruzalem binnen zou mogen. Thuis is hij een hoge pief, maar hier stelt hij niets voor. Toch is hij naar Jeruzalem gekomen en onder de indruk geraakt van de God van Israël. Hij laat zich onderbreken door Filippus en samen lezen deze onverwachte reisgenoten uit Jesaja. Filippus vertelt hem over Jezus, die zelf ongetrouwd bleef, maar ondertussen een enorme erfenis achterliet van Geestvervulde mensen. Van een inclusieve gemeenschap die alle oude grenzen doorbreekt.

Wat moet dit een verademing zijn voor deze man! En dan gebeurt het wonder: deze onverwachte reisgenoot laat zich dopen. Het goede nieuws bereikt hem. En deze nieuwe gelovige brengt het goede nieuws zo tot aan de uiteinden van de toenmalige wereld. De kerk in Ethiopië heeft oude wortels, die volgens sommigen zelfs terug te voeren zijn op deze ontmoeting. Een verlaten weg, een onvruchtbare vreemdeling: door Gods Geest worden de meest onmogelijke plekken vruchtbaar.

Vraag

Vanaf het vroegste begin van de kerk zien we hoe het geloof culturele en maatschappelijke grenzen doorbreekt. Hoe zie jij dit terug in je eigen leven?