Vrijheid in Christus (Deel 5/5)Voorbeeld

En wat als anderen het verkeerd doen?

In het vorige leesplan hebben we gekeken naar Bijbels vermanen (corrigeren) en dat dit niet hetzelfde is als veroordelen of straffen. Het is essentieel om het verschil te begrijpen als we goed met anderen willen omgaan.

Veroordeling heeft altijd betrekking op iemands karakter. Je noemt iemand bijvoorbeeld een leugenaar, dom, trots of lui en daarmee veroordeel je zijn karakter. Echter, niemand is in staat om zijn karakter per direct te veranderen. Dus iemand op deze manier veroordelen kan bij de ander een gevoel van hopeloosheid oproepen. Het is daarom beter om de aandacht te vestigen op hun gedrag, op wat ze wel of niet hebben gedaan, want dat is iets waar ze aan kunnen werken. Je vraagt bijvoorbeeld waarom iemand gelogen heeft. Het is de verantwoordelijkheid van de Heilige Geest om mensen van zonde te overtuigen, niet die van ons. Als wij de taak van de Heilige Geest overnemen, zullen we schade toebrengen aan elke betrokkene.

Straffen is altijd gerelateerd aan gedrag en kijkt naar het verleden: Oog om oog en tand om tand. Iemand moet zelf boeten voor wat hij heeft gedaan. Echter, het is belangrijk dat wij ons beseffen dat God christenen nooit straft, want de straf die wij allemaal verdienen, heeft Jezus voor ons gedragen.

Vermanen is ook gerelateerd aan gedrag, maar is daarentegen altijd gericht op de toekomst. God kan ons vermanen met als doel dat we groeien in karakter, zodat we niet steeds dezelfde fouten blijven maken. In Hebreeën 12:11 lezen we juist dat vermanen een bewijs is van Gods liefde voor ons.

Is het niet geweldig dat we een God hebben die ons niet straft? In plaats daarvan houdt Hij zoveel van ons dat Hij er soms voor kiest ons door moeilijke omstandigheden te laten gaan om ons voor te bereiden op de toekomst en te helpen groeien in karakter, zodat we meer en meer op Jezus gaan lijken.