Gedichten over ‘Vissers van mensen’Voorbeeld

Op een keer liep Jezus langs het meer van Galilea. Daar zag Hij de broers Simon en Andreas. Ze gooiden een visnet uit in het water, want ze waren vissers. Jezus zei tegen hen: "Volg Mij. Dan maak Ik van jullie vissers van mensen." Ze lieten onmiddellijk hun netten liggen en gingen met Hem mee. Verderop zag Hij de broers Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs. Ze waren in hun boot de visnetten aan het herstellen. Jezus riep hen. Ze gingen meteen met Jezus mee en lieten hun vader en de knechten in de boot achter (zie Marcus 1:16-20, BB).

Vissers van mensen

Heeft jou dit ook zo getroffen, in dit waargebeurde verhaal? Die reactie van de mannen, dát noem ik nou: radicaal! Zij stemden onmiddellijk met Jezus' plannen in. Misschien voelde dit voor hen als een nieuw begin! Kennelijk hadden ze in Hem een blindelings vertrouwen. Om zó, met Jezus samen, aan Gods Koninkrijk te bouwen. En dit maakte dus, dat zij deze beslissing namen. En van hun dagelijks beroep, daar toen afscheid namen! Hun leven kreeg een ander doel. Ook bij hen kwam het verlangen, om zijn voorbeeld te volgen en ándere visjes te gaan vangen!

En weet je, die opdracht, is ook nu nog actueel. Vandaar, dat ik het graag nog eens met jullie deel. Dus, vang ze maar. En... het liefst dus ook: heel veel!

P.S. Ga naar www.ikwonderjou.nl en schrijf je vrijblijvend in voor een dagelijkse bemoedigingsemail van schrijfster Wilma Veen. Bij je aanmelding ontvang je ook een poster, gemaakt door Wilma zelf!