Waar komen wij vandaan?Voorbeeld

Weggestuurd uit Gods nabijheid

“Daarom zond de HEERE God hem [=de mens] weg uit de hof van Eden, om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was” (Genesis 3:23, HSV).

De eerste mensen hadden gezondigd. Als gevolg daarvan zouden ze sterven. Daarom konden ze niet langer in de hof van Eden wonen, waar de Boom van het Leven stond. God stuurde hen weg, de wijde wereld in.

Daarbij gaf Hij hen wel kleding mee, zodat ze zich niet langer hoefden te schamen voor hun naaktheid. God liet de mensen dus niet in de steek. Maar de persoonlijke, onbevangen relatie die er oorspronkelijk was tussen de mens en zijn Schepper, was ernstig geschonden. Adam en Eva woonden niet langer dicht bij de Heere God. Ze werden weggestuurd uit zijn nabijheid. Sindsdien is dat de natuurlijke situatie voor ieder mens. Het wonder is echter dat God toch steeds weer toenadering heeft gezocht. God de Zoon kwam zelfs als mens op aarde. Hij heeft “onder ons gewoond.” Hij heeft herstel mogelijk gemaakt in de relatie tussen God en mens. Hij wil in ons hart komen wonen. Dat wekt in ons een diep verlangen om weer helemaal bij God thuis te zijn. De apostel Paulus verwoordt dat zo: we zouden het liefst ons lichaam verlaten om onze intrek te nemen bij de Heere.

Het beste nieuws is: iedereen die in Jezus Christus gelooft, mag na zijn of haar dood daadwerkelijk voor eeuwig bij God wonen. Dan is de breuk tussen Schepper en schepsel eindelijk definitief hersteld! Wat betekent die belofte voor jou?