Tishri 15

"De volgende dag kwamen de familiehoofden van het hele volk, de priesters en de Levieten bij de wetgeleerde Ezra. Met elkaar gingen ze de wet bestuderen. Toen lazen ze daarin dat de Heer tegen Mozes had gezegd dat de Israëlieten op het feest in de zevende maand in hutten van takken met bladeren moesten wonen" (Nehemia 8:14-15, BB).

Baruch (Geprezen is God)
Waar ben je God vandaag dankbaar voor?

Shekina (Gods aanwezigheid)
Waar nodig je Gods aanwezigheid voor uit vandaag?

Jozua vierde het Loofhuttenfeest toen het volk Israël in Kanaän kwam wonen. Maar door de eeuwen heen vergat het volk dit feest te vieren. Eeuwen later herstelde Ezra het feest in ere zoals we in Nehemia 8 lezen. Alle mensen moesten eropuit om een hut te maken met takken uit de bergen. Ook vandaag wordt die hut nog gebouwd met een dak van natuurlijke materialen waar je de sterren doorheen kunt zien. Hij wordt versierd met vruchten en groenten. Wij komen uit een cultuur waar we dingen leren door informatie te lezen. God geeft een cultuur waarin we leren door te doen. En terwijl we doen, denken we vanzelf na waarom we het doen.

De laatste oogst is rond deze periode binnengebracht. Nog een reden tot feest! Er wordt een bundel gemaakt van een palmtak (loelav), twee wilgentakken (arava) en drie mirretakken (hadas). Deze bundel heet een loelav. Er zit ook een citroen (etrog) bij. De loelav is een symbool van vreugde en die wordt naar alle kanten geschud om zo te zeggen: ‘Heer, U bent bij ons, overal en altijd’.

De vreugde van God is onze kracht (zie Nehemia 8:11). Die vreugde mag gevierd worden, en vieren kunnen ze wel in Israël! Deze week kamperen ze in eigen tuin of op balkon of in de tijdelijke hut die ze samen maken en versieren. Buren, vrienden en familie eten samen en vieren dat God bij hen is en voor hen zorgt. Geen vasten, berouw of inkeer meer, maar eten, vieren en vrolijk zijn.