Door welke bril kijk jij?

We staan nog even wat langer stil bij de gebeurtenissen in de synagoge.

Rabbi Benjamin, zoals hij in The Chosen heet, spreekt een mooi gebed uit, en dat gebed laat goed zien door welke bril hij kijkt.

Als ik het even, kort door de bocht samenvat, komt het neer op:

1. Dank voor Uw voorziening dit jaar. Zorg ook komend jaar voor ons.
2. De Romeinen eruit alstublieft.
3. Wij zijn Gods volk - dank!
4. Kom Messias. Kom!

Op zich niets mis mee, zou je denken.

Maar, en dat is natuurlijk met opzet zo gedaan, zou rabbi Benjamin in de gaten gehad hebben dat de Messias een paar meter van hem vandaan stond?

Dat bevrijding voorhanden was, maar op een heel andere manier dan verwacht? Ja, dat Israël het gekozen volk was, maar dat dat niet maakte dat er niets tussen God en hen in stond? Zou hij het door hebben gehad? Het gedeelte uit Lukas 4 doet vermoeden van niet.

Wat je ziet en gelooft, hangt erg af van de bril waardoor je kijkt. Wat rabbi Benjamin sprak, klonk helemaal niet vreemd in de oren van de anderen in de synagoge. Ze waren vertrouwd met deze gedachten. Het paste bij de bril waardoor ze keken. Lees het maar na in Lukas 4, de dorpsgenoten van Jezus worden behoorlijk kwaad van dat wat Jezus zegt. Wat een vreemde woorden. Godslastering.

Zien ze het dan helemaal verkeerd? In dit geval wel.

Dit houdt jou en mij een spiegel voor. Want met welke bril kijken jij en ik? Wat ik denk of vind dat zou moeten gebeuren, waarom denk ik dat en klopt dat eigenlijk wel?

Realiseer je dat ons denken enorm ‘gekleurd’ wordt door de tijd waarin we leven, onze cultuur (land, woonplaats, familie, kerk, sportclub etc), je persoonlijkheid en ervaringen. Onze reacties en antwoorden op situaties, onze ideeën over wie al dan niet 'gelijk' heeft, zeggen vaak net zoveel over onszelf als over waar het inhoudelijk over gaat. Reden genoeg om voorzichtig en zorgvuldig te zijn.

In het geval van Lukas 4 eindigt het gedeelte met Jezus die naar de rand van de berg wordt gevoerd. De intenties zijn duidelijk: Iemand die zich zo uitspreekt moet volgens de wet sterven. Realiseer je je hoe sterk jouw mening kan zijn? En realiseer je je waar dat in kan uitmonden?

Ik wil leren om voorzichtig te zijn in mijn ‘oordeel’ en de manier waarop ik denk. Ik wil me bewust zijn van mijn eigen beperkte zicht, mijn eigen visie en de kleuring die ik overal in meeneem.

Hoe ik dat praktisch doe? Ik houd mijn handen voor me en doe ze heel bewust open. Open voor God. En dan vraag ik: “Heer, ik wil niet onbewust dingen vasthouden, inkleuren, en oordelen. Ik wil mijn ‘bril’ afzetten en dingen zien zoals U ze ziet. Ik breng deze situatie [... maak concreet] bij U. Spreekt U en laat me zien wat U ziet en wat ik nu mag doen.”

Dit gebed is copyright-vrij, bid het gerust de volgende keer als je eigen gedachten en visie met je aan de haal gaan…

Neem de volgende vragen eens mee om over na te denken:

• Herken je dat, dat je soms de dingen zo uit je eigen perspectief bekijkt en dan ontdekt hoe beperkt dat is?
• Wat doe je daarmee?
• Wat kun jij leren van Lukas 4?

Gebed: “Heer, ik wil niet alleen door mijn eigen bril kijken en vasthouden aan mijn eigen beperkte gedachten, en situaties op die manier inkleuren, en (be)oordelen. Spreekt U en laat me zien hoe U de dingen ziet en wat ik nu mag doen. Heer ik wil mijn ‘bril’ afzetten en door Uw ogen kijken. Amen.”