De gelijkenis van de tien pondenVoorbeeld

Een ontrouwe dienaar

“En een ander kwam en zei: Heer, zie uw pond, dat ik had weggelegd in een zweetdoek. Want ik was bevreesd voor u, omdat u een streng mens bent. U neemt wat u niet uitgezet hebt en u maait wat u niet gezaaid hebt” (Lukas 19:20-21, HSV).

Gisteren lazen we over dienaren die hun opdracht trouw hadden vervuld en daarvoor heel ruim werden beloond. Nu lezen we echter over een andere dienaar, die niets had gedaan met het pond dat hij kreeg. Hij had het netjes opgeborgen en gaf het later weer terug aan de koning. Zonder enige winst uiteraard.

Het pijnlijkst is nog wel de reden die hij daarvoor aanvoerde. Hij kende de koning als een onredelijk, hebberig mens en was daarom bang verlies te maken. Hij vertrouwde zijn opdrachtgever niet. Wat een belediging voor de koning, die juist had laten zien hoe vrijgevig hij was! Deze derde dienaar liet in zijn antwoord merken dat hij de koning eigenlijk helemaal niet goed kende. Hij schilderde een karikatuur van hem en rechtvaardigde daarmee zijn eigen luiheid. Deze dienaar kreeg dan ook geen beloning, maar raakte zelfs zijn ene pond nog kwijt. Hem werd voortaan helemaal niets meer toevertrouwd.

Voor de geestelijke betekenis van dit verhaalelement vragen we ons af: is deze ontrouwe dienaar een gelovige die tekortschiet in ‘goede werken’, of is hij helemaal geen echte gelovige? Ik denk het laatste. Het Evangelie had geen uitwerking op zijn leven. Uit de woorden en daden van deze dienaar bleek dat hij zijn koning helemaal niet kende of liefhad. Titus 1:16 (HSV) zegt over zulke mensen: “Zij belijden dat zij God kennen, maar zij verloochenen Hem met hun werken...”

Wat doet het met jou om te lezen over zo’n ontrouwe dienaar en over het harde oordeel van de koning over deze man?