Help! Mijn hand valt er bijna af…

Om mijn pols werd een plastic band gespannen met lucht erin. Alles stond onder spanning. Ik zag hoe mijn hand dikker werd. Elke kleur verdween. Daarna ging het tintelen in mijn onderarm. Pijnscheuten maakten plaats voor een voortdurend intens brandend gevoel. Niet te doen. De tranen liepen over mijn wangen.

De zuster, Henriëtte, ging op de bedrand zitten.
‘Wat is er?’, vroeg ze lief.

Ik voelde me ineens een klein kind. De tranen kwamen nu met enorme golven.
‘Kan die band wat minder strak?’, vroeg ik.
‘Het spijt mij zo, Wilma, maar ‘nee’. Dat kan echt niet. We hebben via jouw slagader onderzoek gedaan naar je hart. Daar zit nu een opening en die moet eerst dicht. Geduld.’

Geduld is makkelijk als je op iets leuks wacht, maar helaas is dat niet altijd het geval in het leven. En toch, als je weet dat er een eindpunt is, kun je meer aan dan je denkt.

Zuster Henriëtte wees op de klok.
‘Hou nog 1 uur vol Wilma, dan mag ik 10ml lucht voorzichtig uit de polsband laten lopen.’ Ik keek op de klok. Een úúr! Het leek een eeuwigheid.

Jezus, onze Redder, hield ook vol voor jou en mij!

Hij wilde de eindstreep halen van al zijn lijden, om ons verlossing te geven.
De Bijbel is een geweldig boek waarin zoveel woorden van bemoediging staan. Paulus’ woorden voor de gelovigen in Kolossenzen zijn ook bijzonder:

''En jullie zullen vol worden van zijn hemelse kracht.
Door die kracht zullen jullie kunnen volhouden
en alles met blijdschap kunnen verdragen'' (Kolossenzen 1:11, BB).

Ik hoop zo dat deze woorden jou ook bemoedigen.

Als het zwaar wordt?
Je kunt het aan!

Als de druk groot wordt in je leven en de tranen over je wangen lopen; laat Hem dan bij je op de bedrand komen zitten. Kijk Hem in de ogen en nieuwe hoop, verwachting en geduld zullen ook jouw deel zijn.

Zullen we samen bidden?
‘Met U kunnen we zoveel aan! Wij zijn U zo dankbaar dat U ons hemelse kracht geeft in dit leven. U bent zo geduldig. Amen.’

Bezinningsvraag:

• Op welk vlak ervaar jij lijden? Wat heb je nodig om dit te kunnen dragen?

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen