Twee aan twee (S3-E2)

Ik ruilde mijn angst in voor de Waarheid

Zacharia

God maakt zichzelf bekend - Exodus

De grote opruiming

Vrijheid in Christus (Deel 2/5)

Goed-Beter-Stress!

Thuiskomst (S3-E1)

5 sleutels tot doeltreffend evangeliseren

Ben jij een discipel?

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="NUM.16.1+NUM.16.2+NUM.16.3+NUM.16.4+NUM.16.5+NUM.16.6+NUM.16.7+NUM.16.8+NUM.16.9+NUM.16.10+NUM.16.11+NUM.16.12+NUM.16.13+NUM.16.14+NUM.16.15+NUM.16.16+NUM.16.17+NUM.16.18+NUM.16.19+NUM.16.20+NUM.16.21+NUM.16.22+NUM.16.23+NUM.16.24+NUM.16.25+NUM.16.26+NUM.16.27+NUM.16.28+NUM.16.29+NUM.16.30+NUM.16.31+NUM.16.32+NUM.16.33+NUM.16.34+NUM.16.35+NUM.16.36+NUM.16.37+NUM.16.38+NUM.16.39+NUM.16.40+NUM.16.41+NUM.16.42+NUM.16.43+NUM.16.44+NUM.16.45+NUM.16.46+NUM.16.47+NUM.16.48+NUM.16.49+NUM.16.50">
 <div class="p">1-2 Op een dag kwamen Korach&#8212;de zoon van Jishar en kleinzoon van Kehat uit de stam Levi&#8212;Datan en Abiram, zonen van Eliab, en On, de zoon van Pelet&#8212;alle drie uit de stam Ruben&#8212;in opstand tegen Mozes. Tweehonderdvijftig leiders van het volk die zitting hadden in de volksvergadering, deden aan deze opstand mee. 3Zij verzamelden zich voor Mozes en A&#228;ron en zeiden: &#8216;Wij hebben er genoeg van dat u de baas over ons speelt. U bent niet meer dan een van ons, want de Here heeft ons hele volk geheiligd en is met ons allen. Welk recht heeft u om u boven ons te verheffen en van ons gehoorzaamheid te eisen? U doet alsof u meer bent dan iemand anders uit het volk van de Here.&#8217;</div><div class="p"> 4Toen Mozes dit hoorde, wierp hij zich met zijn gezicht op de grond. 5Toen zei hij tegen Korach en zijn metgezellen: &#8216;Morgenochtend zal de Here bekend maken wie van Hem zijn en wie heilig is en Hem als priester mag dienen. 6-7 U, Korach en allen die bij u zijn, moeten morgenochtend vuurpannen nemen, deze aansteken en er reukwerk op verbranden voor de Here. Dan zullen wij weten wie door de Here is aangewezen. Laat dat genoeg zijn voor u, Levieten.&#8217; 8-9 En Mozes vervolgde tegen Korach: &#8216;Is het u te weinig dat de God van Isra&#235;l u uit zijn volk heeft gekozen om dicht bij Hem te zijn wanneer u in de tabernakel van de Here werkt en voor het volk staat om het te dienen? 10Is het u te min dat Hij die taak alleen aan u als Levieten heeft gegeven? Wilt u nu ook nog het priesterschap erbij hebben? 11-12 Want dat is uw opzet! Daarom bent u opgestaan tegen de Here. En wat heeft A&#228;ron misdaan dat u ontevreden over hem bent?&#8217; Toen ontbood Mozes Datan en Abiram bij zich, maar zij weigerden te komen. 13&#8216;Is het niet genoeg,&#8217; zeiden zij, &#8216;dat u ons uit een land hebt geleid dat overvloeide van melk en honing om ons in de woestijn te laten sterven en dat u zichzelf als heerser over ons hebt opgeworpen? 14U hebt ons zelfs niet eens dat mooie land binnengebracht dat u ons had beloofd. U hebt ons geen akkers en wijngaarden gegeven. Denkt u ons voor de gek te kunnen houden? Wij komen niet.&#8217;</div><div class="p"> 15Toen werd Mozes woedend en zei tegen de Here: &#8216;Aanvaard hun offers niet! Ik heb nooit een ezel van hen gestolen! Nooit heb ik iemand van hen ook maar een haar gekrenkt!&#8217; 16En Mozes zei tegen Korach: &#8216;Kom met uw hele aanhang morgen hier voor de Here. A&#228;ron zal er ook zijn. 17Neem de vuurpannen met reukwerk erop mee, voor elke man &#233;&#233;n, tweehonderdvijftig bij elkaar. A&#228;ron zal hier ook zijn met zijn vuurpan.&#8217; 18En zo gebeurde het. Zij kwamen met hun vuurpannen, staken deze aan en legden er reukwerk op. Zo stonden zij met Mozes en A&#228;ron bij de ingang van de tabernakel. 19In de tussentijd had Korach het hele volk tegen Mozes en A&#228;ron opgezet en iedereen stond op een afstand toe te kijken.</div><div class="p">Toen verscheen de heerlijkheid van de Here aan het hele volk 20en de Here zei tegen Mozes en A&#228;ron: 21&#8216;Ga bij die mensen uit de buurt, zodat Ik ze in &#233;&#233;n slag kan vernietigen.&#8217; 22Maar Mozes en A&#228;ron vielen op de grond voor de Here. &#8216;O God, God van het leven van alle mensen,&#8217; smeekten zij, &#8216;laat U uw toorn los op het hele volk als slechts &#233;&#233;n man heeft gezondigd?&#8217;</div><div class="p"> 23-24 De Here zei tegen Mozes: &#8216;Zeg het volk dan dat het uit de buurt blijft van de tenten van Korach, Datan en Abiram.&#8217; 25Mozes rende naar de tenten van Datan en Abiram, op de voet gevolgd door de leiders van het volk. 26&#8216;Snel,&#8217; riep hij tegen de mensen, &#8216;ga uit de buurt van de tenten van deze slechte mannen en raak niets aan dat van hen is. Anders zullen jullie wegens hun zonden met hen worden vernietigd.&#8217; 27De mensen deinsden terug van de tenten van Korach, Datan en Abiram. Datan en Abiram kwamen naar buiten en stonden bij de ingang van hun tenten met hun vrouwen, zonen en kleine kinderen. 28Mozes zei: &#8216;Hierdoor zullen jullie weten dat de Here mij heeft opgedragen deze dingen te doen en dat het niet mijn eigen verzinsels zijn. 29Als deze mannen een natuurlijke dood sterven of overlijden door een gewoon ongeluk of een ziekte, heeft de Here mij niet gestuurd. 30Maar als de Here een wonder doet en de grond hen zal opslokken met hun hele hebben en houden en zij levend het dodenrijk ingaan, dan zullen jullie weten dat deze mannen de Here hebben gelasterd.&#8217; 31Hij was nog maar nauwelijks uitgesproken of de grond scheurde onder hen open. 32De aarde opende zich en verzwolg hen met hun tenten, gezinnen, vrienden en alles wat zij bezaten. 33Zo gingen zij levend het dodenrijk in en de aarde sloot zich boven hen. Zij waren verdwenen. 34De Isra&#235;lieten vluchtten alle kanten op toen zij hun gegil hoorden, want zij waren bang dat de aarde ook hen zou verzwelgen. 35Toen kwam vuur van de Here naar beneden en doodde de tweehonderdvijftig mannen die het reukwerk hadden geofferd.</div><div class="p"> 36-37 De Here zei tegen Mozes: &#8216;Zeg tegen A&#228;rons zoon Eleazar dat hij die vuurpannen van het vuur haalt, want zij zijn heilig en aan de Here gewijd. Het brandende reukwerk 38van de vuurpannen van hen die hebben gezondigd ten koste van hun eigen leven, moet hij ergens ver weg uitstrooien. Daarna zal hij van de vuurpannen een plaat maken die als mantel voor het altaar zal dienen. Want deze vuurpannen zijn heilig, omdat zij voor de Here zijn gebracht. De altaarmantel zal een gedenkteken voor het volk Isra&#235;l zijn.&#8217; 39Zo nam de priester Eleazar de tweehonderdvijftig vuurpannen en sloeg hen plat tot een metalen plaat, waarmee het altaar werd afgedekt. 40Het werd een gedenkteken voor het volk Isra&#235;l dat een onbevoegde&#8212;iemand die geen afstammeling van A&#228;ron is&#8212;niet voor de Here mag verschijnen om reukwerk te verbranden. Zo iemand zou dezelfde straf krijgen als Korach en zijn metgezellen. Zo werden de opdrachten van de Here aan Mozes uitgevoerd.</div><div class="p"> 41Maar de volgende ochtend beklaagden de Isra&#235;lieten zich bij Mozes en A&#228;ron en zeiden: &#8216;Jullie hebben het volk van de Here gedood!&#8217; 42Er liep een boze menigte te hoop tegen Mozes en A&#228;ron, in de richting van de tabernakel en plotseling zagen zij de wolk daarop neerdalen en de heerlijkheid van de Here verscheen aan hen. 43-44 Mozes en A&#228;ron gingen naar de ingang van de tabernakel en de Here zei tegen Mozes: 45&#8216;Ga bij die mensen uit de buurt, zodat Ik ze in &#233;&#233;n slag kan vernietigen.&#8217; Maar Mozes en A&#228;ron wierpen zich voor de Here op de grond. 46Mozes zei tegen A&#228;ron: &#8216;Snel, pak een vuurpan en doe er vuur uit het altaar in. Leg er reukwerk op en begeef je tussen de mensen om verzoening over hen te doen. Gods toorn heeft zich tegen hen gekeerd: de plaag is al begonnen.&#8217; 47A&#228;ron volgde Mozes&#700; bevel op en begaf zich snel onder de mensen, want de plaag was inderdaad al begonnen. Hij legde het reukwerk op het vuur en deed verzoening over hen. 48Zo stond hij tussen de levenden en de doden en de plaag stopte, 49maar pas nadat 14.700 mensen waren omgekomen (de doden die door Korachs zonde waren gevallen, niet meegerekend). 50Toen ging A&#228;ron terug naar Mozes bij de ingang van de tabernakel, de plaag was opgehouden.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch17" data-usfm="NUM.17.1+NUM.17.2+NUM.17.3+NUM.17.4+NUM.17.5+NUM.17.6+NUM.17.7+NUM.17.8+NUM.17.9+NUM.17.10+NUM.17.11+NUM.17.12+NUM.17.13">
 <div class="p">1-3Daarop zei de Here tegen Mozes: &#8216;Zeg tegen het volk Isra&#235;l dat ieder stamhoofd een houten staf met zijn naam erin gegraveerd bij u moet brengen. A&#228;rons naam moet op de staf van de stam Levi worden geschreven. 4Plaats deze staven in het Heilige der Heiligen in de tabernakel, waar Ik u altijd ontmoet voor de ark. 5Ik zal deze gebruiken om de man aan te wijzen die Ik heb gekozen, zijn staf zal tot bloei komen. Zo zal Ik de klachten van de Isra&#235;lieten tot zwijgen brengen!&#8217; 6Mozes gaf deze woorden aan de Isra&#235;lieten door en ieder van de twaalf leiders (ook A&#228;ron) bracht hem een staf. 7Hij plaatste de staven voor de Here in het Heilige der Heiligen in de tabernakel 8en toen hij de volgende dag weer ging kijken, vond hij A&#228;rons staf, die van de stam Levi, met bloesems en rijpe amandelen eraan! 9Toen Mozes de staven naar buiten bracht om ze aan de anderen te laten zien, keken ze ongelovig naar de bloeiende staf. Alle leiders, behalve A&#228;ron, namen hun staf terug. 10De Here droeg Mozes op de staf van A&#228;ron voor de ark te plaatsen als herinnering aan de rebellie van de Isra&#235;lieten. &#8216;Zo moet u een einde maken aan hun opstandigheid tegen Mij, zodat zij niet sterven,&#8217; zei de Here. 11Mozes deed wat de Here hem opdroeg. 12-13 Maar de Isra&#235;lieten zeiden tegen Mozes: &#8216;Wij sterven straks allemaal. Iedereen die in de buurt van de tabernakel komt, sterft. Moeten wij hier dan allemaal omkomen?&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="NUM.18.1+NUM.18.2+NUM.18.3+NUM.18.4+NUM.18.5+NUM.18.6+NUM.18.7+NUM.18.8+NUM.18.9+NUM.18.10+NUM.18.11+NUM.18.12+NUM.18.13+NUM.18.14+NUM.18.15+NUM.18.16+NUM.18.17+NUM.18.18+NUM.18.19+NUM.18.20+NUM.18.21+NUM.18.22+NUM.18.23+NUM.18.24+NUM.18.25+NUM.18.26+NUM.18.27+NUM.18.28+NUM.18.29+NUM.18.30+NUM.18.31+NUM.18.32">
 <div class="p">1De Here zei daarop tegen A&#228;ron: &#8216;U en uw zonen zijn verantwoordelijk voor elke ontheiliging van het heiligdom en u draagt ook de gevolgen van elke ontheiliging van het priesterambt. 2-3 Uw broeders van de stam Levi zijn uw assistenten, maar alleen u en uw zonen mogen de heilige taken in de tabernakel uitvoeren. De Levieten moeten er voor oppassen dat zij geen heilige voorwerpen of het altaar aanraken, anders vernietig Ik hen en u. 4Zij zullen u helpen en de zorg voor het heilige op zich nemen. Geen vreemdeling mag daar tot u naderen. 5Onthoud het goed, alleen de priesters mogen de heilige taken in het heiligdom en bij het altaar uitvoeren. Als u deze instructies aanhoudt, zal de toorn van God de Isra&#235;lieten nooit meer treffen. 6Ik zeg het nogmaals: uw broeders, de Levieten, zijn uw assistenten voor het werk van de tabernakel. Zij zijn een geschenk aan u van de Here. 7Maar u en uw zonen, de priesters, moeten de heilige diensten, aan het altaar en alles wat in het Heilige der Heiligen staat, eigenhandig uitvoeren. Want het priesterschap is een dienst die Ik u heb gegeven. Iemand anders die deze taken probeert uit te voeren, zal sterven.&#8217;</div><div class="p"> 8De Here zei vervolgens tegen A&#228;ron: &#8216;Ik vertrouw u alle geschenken toe die het volk Mij brengt. U en uw zonen geef Ik deze gaven in handen, u mag daar altijd over beschikken. 9De spijsoffers, de zondoffers en de schuldoffers zijn voor u, uitgezonderd het gedeelte dat op het altaar voor de Here wordt verbrand. Dit alles zal u tot een allerheiligst bezit zijn. 10Zij moeten op een allerheiligste plaats worden gegeten en dan alleen door mannen. 11Alle andere geschenken die voor het altaar als beweegoffer aan Mij worden geofferd, zijn voor u en uw gezinnen, zowel voor de zonen als de dochters. Want al uw gezinsleden mogen dit eten, mits zij op dat moment rein zijn. 12Ook voor u zijn de geschenken, die het volk aan de Here brengt van de eerste opbrengsten van hun oogst: het beste van de olijfolie, de wijn, het graan 13en de andere gewassen. Uw gezinnen mogen hiervan eten, mits zij op dat moment rein zijn. 14-15 Zo zal alles wat aan de Here is gewijd, van u zijn, ook de eerstgeboren zonen van het volk Isra&#235;l en het eerstgeborene van hun vee. 16U mag echter nooit de eerstgeboren zoon of de eerstgeborenen van dieren die Ik als voedsel verboden heb, aannemen, in plaats daarvan moet voor ieder eerstgeboren kind een betaling van vijfenvijftig gram zilver worden gedaan. Dat geld moet worden gebracht als het kind een maand oud is. 17Het eerstgeboren jong van koeien, schapen en geiten mag niet worden teruggekocht, want het is heilig. Het bloed daarvan moet op het altaar worden gesprenkeld en het vet zal als vuuroffer worden verbrand, het is aangenaam voor de Here. 18Het vlees van deze dieren is voor u, met inbegrip van de borst en de rechterschouder die voor het altaar als beweegoffer aan de Here zijn geofferd. 19Ja, Ik heb u al de beweegoffers gegeven die het volk van Isra&#235;l aan de Here brengt. Zij zijn het voedsel voor u en uw gezinnen, dat is een duurzame overeenkomst tussen de Here en u en uw nakomelingen. 20U, als priester, mag geen land in eigendom hebben noch een andere bron van inkomsten, want Ik ben alles wat u nodig hebt. 21Wat de stam Levi betreft, uw familie, zij zullen voor hun werk worden betaald uit de tienden die het hele land Isra&#235;l opbrengt. 22Van nu af aan mogen Isra&#235;lieten die geen priester of Leviet zijn, het heiligdom niet meer betreden. Als zij dat wel doen, zullen zij schuldig worden verklaard en sterven. 23Alleen de Levieten zullen het werk daar doen en verantwoordelijk zijn voor de fouten die zij maken. Dit is een eeuwigdurende regel voor Isra&#235;l, dat de Levieten geen eigendommen mogen bezitten in Isra&#235;l. 24Want de tienden van het volk, met een bewegend gebaar voor het altaar aan de Here geofferd, zullen voor de Levieten zijn. Dat is hun erfenis, daarom hebben zij geen eigendommen nodig.&#8217;</div><div class="p"> 25De Here vervolgde tegen Mozes: 26&#8216;Zeg de Levieten dat zij de Here een tiende moeten geven van de tienden die zij ontvangen&#8212;een tiende van een tiende&#8212;en dat zij dat aan de Here moeten aanbieden met een bewegend gebaar, staande voor het altaar. 27De Here zal dit beschouwen als het offer van de eerste opbrengsten van de oogst van wijn en koren, als was het een offer van hun eigen oogst. 28-29 Dit tiende deel van de tienden zal worden genomen uit het beste wat u als het deel van de Here hebt ontvangen en zal aan de priester A&#228;ron worden gegeven. 30Het zal u worden toegerekend als kwam het van uw eigen dorsvloer en wijnpers. 31A&#228;ron en zijn zonen en hun gezinnen mogen het thuis eten of op welke plaats zij maar willen, want het is hun loon voor de dienst in de tabernakel. 32Als u, Levieten, het beste deel van de tienden voor de Here die u ontvangt, aan de priesters geeft, zult u niet schuldig zijn. Maar pas er voor op dat u de heilige giften van het volk Isra&#235;l niet behandelt alsof het gewone giften zijn, anders zult u sterven.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1SA">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="1SA.11.14+1SA.11.15">
 <div class="p">14Toen zei Samu&#235;l tegen de mensen: &#8216;Kom, laten we naar Gilgal gaan en het koningschap van Saul opnieuw bevestigen.&#8217; 15Zo gingen zij naar Gilgal waar Saul in een plechtige ceremonie voor de Here tot koning werd gekroond. Daarna werden vredeoffers aan de Here gebracht en was er grote vreugde bij Saul en het hele volk Isra&#235;l.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1SA">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="1SA.12.1+1SA.12.2+1SA.12.3+1SA.12.4+1SA.12.5+1SA.12.6+1SA.12.7+1SA.12.8+1SA.12.9+1SA.12.10+1SA.12.11+1SA.12.12+1SA.12.13+1SA.12.14+1SA.12.15+1SA.12.16+1SA.12.17+1SA.12.18+1SA.12.19+1SA.12.20+1SA.12.21+1SA.12.22">
 <div class="p">1Samu&#235;l sprak opnieuw alle aanwezigen toe en zei: &#8216;Kijk, ik heb gedaan wat u vroeg. Ik heb u een koning gegeven die u zal regeren. 2Mijn eigen zonen dienen u, maar ik sta hier als een grijze, oude man, die sinds zijn jeugd in dienst van het volk heeft gestaan. 3Vertel mij nu eerlijk, nu ik hier voor de Here en zijn gezalfde koning sta: heb ik ooit iemands os of ezel gestolen? Heb ik u ooit bedrogen? Heb ik u ooit onderdrukt? Ben ik weleens corrupt geweest? Vertel het mij, dan zal ik rechtzetten wat ik verkeerd heb gedaan.&#8217; 4&#8216;Nee,&#8217; gaven zij hem als antwoord, &#8216;u hebt ons nooit onderdrukt of bedrogen en u hebt nog nooit ook maar iets aangenomen.&#8217; 5&#8216;De Here en zijn gezalfde koning zijn mijn getuigen,&#8217; verklaarde Samu&#235;l daarop, &#8216;dat u mij er nooit van kunt beschuldigen u te hebben beroofd.&#8217; &#8216;Ja, Hij is onze getuige,&#8217; bevestigden zij.</div><div class="p"> 6&#8216;De Here wees Mozes en A&#228;ron aan,&#8217; vervolgde Samu&#235;l. &#8216;Hij leidde onze voorouders uit het land Egypte. 7Blijf nu eerbiedig staan voor de Here terwijl ik u herinner aan alle goede dingen die Hij voor u en uw voorouders heeft gedaan. 8Lang nadat Jakob naar Egypte was gegaan, riepen de Isra&#235;lieten die in Egypte woonden naar de Here. Hij stuurde Mozes en A&#228;ron om uw voorouders naar dit land te brengen. 9Maar zij vergaten de Here, hun God, al snel. Daarom liet Hij hen verliezen van Sisera, de bevelhebber van het leger van de stad Hazor, van de Filistijnen en van de koning van Moab. 10Toen riepen zij weer naar de Here en gaven toe dat zij hadden gezondigd door zich van Hem af te keren en Ba&#228;l en Astarte te aanbidden. En zij smeekten: &#8220;Wij zullen U aanbidden als U ons wilt bevrijden uit de macht van onze vijanden.&#8221; 11Daarop stuurde de Here Gideon, Barak, Jefta en Samu&#235;l om hen te redden en vanaf dat moment leefde u in rust en vrede. 12Maar toen u bang werd voor koning Nachas van Ammon, kwam u bij mij en zei dat u een koning wilde om over u te regeren. En dat terwijl de Here, uw God, altijd uw Koning was geweest. 13Maar goed dan, hier is de koning naar wie u hebt verlangd. Bekijk hem maar eens goed. De Here heeft uw verzoek ingewilligd en hem als koning over u aangesteld. 14Heb vanaf nu ontzag voor de Here en aanbid alleen Hem. Luister naar zijn geboden en kom niet tegen Hem in opstand. Als u en uw koning dit doen, dient u de Here, uw God, zoals het hoort. 15Maar als u toch in opstand komt tegen de geboden van de Here en weigert naar Hem te luisteren, zal zijn hand net zo zwaar op u drukken als op uw voorouders. 16Let nu maar eens op wat voor machtige wonderen de Here doet. 17U weet allemaal dat het in deze tijd van het jaar, tijdens de tarweoogst, niet regent, ik zal tot de Here bidden of Hij het vandaag wil laten regenen en onweren. Dan zult u begrijpen hoe groot in feite uw goddeloosheid is geweest door om een koning te vragen!&#8217;</div><div class="p"> 18Samu&#235;l riep naar de Here en de Here liet het regenen en onweren, het hele volk kreeg diep ontzag voor de Here en voor Samu&#235;l. 19&#8216;Bid toch tot de Here uw God, voor ons, uw knechten, anders zullen wij sterven!&#8217; riepen zij Samu&#235;l toe. &#8216;Nu hebben wij naast al onze andere zonden opnieuw gezondigd door ook nog om een koning te vragen.&#8217; 20&#8216;Wees niet bang,&#8217; antwoordde Samu&#235;l. &#8216;U hebt inderdaad gezondigd, maar zorg er in het vervolg voor dat u de Here met heel uw hart dient en dat u Hem op geen enkele manier links laat liggen. 21Afgoden kunnen u niet helpen, omdat ze niets voorstellen. 22De Here zal zijn uitverkoren volk niet in de steek laten, want dan zou Hij zijn grote naam te kort doen. Hij maakte u immers tot zijn eigen volk, omdat Hij dat zo wilde! </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="ACT.5.1+ACT.5.2+ACT.5.3+ACT.5.4+ACT.5.5+ACT.5.6+ACT.5.7+ACT.5.8+ACT.5.9+ACT.5.10+ACT.5.11">
 <div class="p">1Ook een zekere Ananias verkocht een stuk land. Maar hij hield, met instemming van zijn vrouw Saffira, een deel van de opbrengst achter. 2De rest bracht hij naar de apostelen, maar hij deed net alsof het de hele opbrengst was. 3&#8216;Ananias,&#8217; zei Petrus, &#8216;waarom hebt u de duivel toegang gegeven tot uw hart? Waarom probeert u de Heilige Geest te bedriegen? Waarom zegt u dat dit de hele opbrengst van het land is, terwijl u een deel ervan achtergehouden hebt? 4U had het land niet hoeven verkopen. Het was uw eigendom en nadat het verkocht was, mocht u zelf weten wat u met het geld deed. Hoe kon u zover komen? U hebt niet tegen mensen gelogen, maar tegen God!&#8217; 5Toen Ananias dat hoorde, zakte hij in elkaar en stierf. Iedereen was vreselijk geschrokken. 6Een paar jonge mannen stonden op en legden hem af. Daarna droegen zij hem naar buiten en begroeven hem. 7Een uur of drie later kwam zijn vrouw, die van niets wist.</div><div class="p"> 8&#8216;Vertel eens,&#8217; zei Petrus tegen haar, &#8216;is dit geld de hele opbrengst van uw land?&#8217; &#8216;Ja,&#8217; antwoordde zij, &#8216;dat klopt.&#8217; 9&#8216;Waarom wilden jullie de Geest van de Here bedriegen? De mannen die u daar hoort aankomen, hebben zojuist uw man begraven. Zij zullen ook u dood naar buiten dragen.&#8217; 10Op hetzelfde moment zakte zij voor hem in elkaar en stierf. De jonge mannen kwamen binnen. Toen zij zagen dat zij ook dood was, droegen zij haar naar buiten en begroeven haar bij haar man.</div><div class="p"> 11De gemeente was hiervan diep onder de indruk en de andere mensen niet minder. </div>
 </div>
 </div>
</div>

Manna voor elke dag - maand 3 - SivanVoorbeeld

Sivan 30

Smaakt dit naar meer?

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen