Geloofshelden of GeloofsgetuigenVoorbeeld

Abram

“De HEERE nu zie tegen Abram: Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal” (Genesis 12:1, HSV).

In de Bijbel vinden we verschillende voorbeelden van mensen die met God op weg durfden gaan. Abraham was zo iemand. Hij had de moed om te luisteren naar Gods stem en ging op weg. Alleen de stem van God en de sterren als navigatie. Voor Abraham was deze stem overtuigend genoeg om de vertrouwde omgeving te verlaten. Zijn vrouw, neef, personeel, vee en bezittingen gingen mee. Waarschijnlijk leefde Abraham met zijn familie al half-nomadisch en was rondtrekken hem niet vreemd. Maar déze reis was compleet levensveranderend. Stel je eens voor: reizen met vee, personeel en gezinnen; zoeken naar overnachtingsplaatsen, water en weideplaatsen en niet te weten hoelang de reis zou gaan duren. Hoeveel dagen zouden eentonig geweest zijn, zwaar, frustrerend? Abraham had wel een rustgevende zekerheid: God zou de weg wijzen naar het nieuwe land én met Abraham meegaan. Ook als gelovigen zien we de weg die God met ons wil gaan graag duidelijk voor ons. Voor ons geldt dezelfde rustgevende zekerheid: God verliest zijn kinderen niet uit het oog.

Waar zou Abraham de motivatie vandaan gehaald hebben om vol te houden?

Wat helpt jou om moed te houden op je weg met God?