Liever openbaring dan ervaring

"Maar ach, wie gelooft wat wij vertellen? Wie zal luisteren? Aan wie heeft God zijn macht geopenbaard?"
(Jesaja 53:1, HTB).

Waarom leeft de één in rust en de ander in zoveel strijd? Sommige mensen koersen op ervaring, anderen op openbaring.

Jona leek cool, maar hij was voortdurend in strijd. Hij sliep in de storm, maar zonder vrede. Hij was opgejaagd en kon zich niet voorstellen dat God zich zou bemoeien met Ninevé, die stad vol zonde. Hij had slechte ervaringen met buitenlanders, dus keerde hij zich van Gods openbaring af. Zijn slaap was een vlucht in onverschilligheid. Totdat hij overboord gegooid werd en in het diepe water God ontmoette.

Had hij nu begrepen wie God was? Nee, hij bleef dobberen op de golven van zijn ervaringen. Zelfs onder een wonderboom zat hij nog te mekkeren.

Jezus sliep ook in de storm, maar droeg volmaakte vrede in zich. Hij geloofde God op zijn Woord en leefde vanuit openbaring. Hij wist dat de Vader Hem droeg, inclusief zijn volgelingen. Zijn slaap was er een van rust, vertrouwen en overgave. Zijn geloof was niet gebaseerd op ervaring, maar op openbaring. Hij kende de Vader. Daarom kon Hij slapen in de storm én heersen over de storm.

Als ons beeld van God afhankelijk is van onze ervaringen, zullen we vaak opgejaagd worden door de omstandigheden en in spanning en strijd belanden. Maar heeft God zichzelf in zijn Woord aan ons geopenbaard, dan herkennen we zijn hand in elke situatie. Dan heerst er rust en is een geloofsuitspraak genoeg om de situatie ten goede te keren.

Ik leef liever vanuit openbaring dan vanuit ervaring.