Lijden

Sterven

Zekerheid

Hoop

Verdriet en rouw

Geloven dat God goed is, wat er ook gebeurt.

Heilige emoties - Bijbelse antwoorden op iedere uitdaging

Detox je ziel

Zorgen

Waar komen wij vandaan?

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch23" data-usfm="GEN.23.1+GEN.23.2+GEN.23.3+GEN.23.4+GEN.23.5+GEN.23.6+GEN.23.7+GEN.23.8+GEN.23.9+GEN.23.10+GEN.23.11+GEN.23.12+GEN.23.13+GEN.23.14+GEN.23.15+GEN.23.16+GEN.23.17+GEN.23.18+GEN.23.19+GEN.23.20">
 <div class="p">1Sara werd honderdzevenentwintig jaar 2en stierf in Kirjat-Arba, ook Hebron genoemd, in het land Kana&#228;n. Nadat Abraham enige tijd om haar gerouwd had, 3ging hij naar de Hethieten en vroeg hun:</div><div class="p"> 4&#8216;Ik ben een vreemdeling in dit land, daarom wil ik graag een stuk grond hebben om mijn vrouw te begraven. Wilt u mij een stuk land verkopen?&#8217; 5-6 &#8216;Maar natuurlijk,&#8217; reageerden de mannen, &#8216;wij beschouwen u als een vorst die door God begunstigd is. Het is ons een grote eer als u een keus wilt maken uit onze begraafplaatsen om daar uw vrouw te begraven.&#8217; 7Na die woorden stond Abraham op, boog voor de mannen en zei: 8-9 &#8216;Als u er zo over denkt, wilt u dan aan Efron, de zoon van Sochar, vragen of hij mij de grot van Machpela wil verkopen? Die ligt aan het einde van zijn grondgebied. Ik zal de prijs betalen die u bepaalt. De grot zal dan voortaan mijn familiegraf zijn.&#8217; 10Efron zat tussen de andere mannen en stond nu op om Abraham te antwoorden. Iedereen luisterde aandachtig. 11&#8216;Meneer,&#8217; zei hij, &#8216;luister. Ik schenk u de grot en de bijbehorende grond, helemaal voor niets, iedereen hier is mijn getuige. Ga uw gang en begraaf uw dode.&#8217; 12Abraham boog opnieuw voor de mannen en antwoordde Efron: &#8216;Nee, ik wil het stuk grond van u kopen. 13Laat mij de volle prijs betalen, daarna zal ik mijn dode gaan begraven!&#8217; 14-15 &#8216;Nou ja,&#8217; zei Efron, &#8216;het is vierhonderd zilverstukken waard, maar wat is zo&#700;n bedrag onder vrienden? Laat toch zitten en ga uw dode begraven!&#8217; 16Maar Abraham betaalde Efron vierhonderd zilverstukken, in gangbare munt.</div><div class="p"> 17-18 Zo werd hij eigenaar van Efrons veld in Machpela, vlakbij Mamre, met de grot en alle bomen die er omheen stonden. Dit alles werd zijn eigendom volgens de overeenkomst die in het bijzijn van de Hethieten, die bij de stadspoort zaten, werd gesloten. 19-20 Daarna begroef Abraham zijn vrouw Sara in de grot op het veld van Machpela, die hij als begraafplaats had gekocht van de Hethieten.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch37" data-usfm="GEN.37.28+GEN.37.29+GEN.37.30+GEN.37.31+GEN.37.32+GEN.37.33+GEN.37.34+GEN.37.35">
 <div class="p">28Toen de karavaan bij hen aankwam, haalden ze Jozef uit de put en verkochten hem voor twintig zilverstukken aan de handelaars, die hem meenamen naar Egypte.</div><div class="p"> 29Een tijdje later kwam Ruben, die er niet bij was toen de karavaan langskwam, terug om Jozef uit de put te halen. Toen hij merkte dat Jozef weg was, scheurde hij zijn kleren als teken van verdriet. 30&#8216;De jongen is weg. En ik? Waar moet ik nu heen?&#8217; zei hij treurig tegen zijn broers.</div><div class="p"> 31Toen doodden de broers een geit en besmeurden Jozefs mantel met het bloed. 32Die namen zij mee naar hun vader. &#8216;We hebben dit in het veld gevonden,&#8217; zeiden zij hem. &#8216;Is het Jozefs mantel of niet?&#8217; 33Hun vader herkende de mantel ogenblikkelijk. &#8216;Ja,&#8217; zei hij bedroefd, &#8216;dat is de mantel van mijn zoon. Een wild dier moet hem hebben opgegeten. Hij is zonder twijfel verscheurd.&#8217; 34Toen scheurde Jakob zijn kleren en trok een rouwmantel aan. Hij treurde diep om zijn zoon, wekenlang. 35Zijn familieleden probeerden hem te troosten, maar het hielp niets. &#8216;Ik zal treuren om mijn zoon tot ik in mijn graf neerdaal,&#8217; zei Jakob. En toen begon hij weer te huilen.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch42" data-usfm="GEN.42.35+GEN.42.36+GEN.42.37+GEN.42.38">
 <div class="p">35Toen zij de zakken met graan leegden, bleek in elke zak het geld te zitten dat zij hadden betaald! De vader en zijn zonen keken elkaar angstig aan.</div><div class="p"> 36Toen riep Jakob uit: &#8216;Jullie hebben mij van mijn kinderen beroofd! Jozef kwam nooit terug. Simeon zit gevangen en nu willen jullie Benjamin ook nog meenemen! Waar heb ik dat toch aan verdiend!&#8217; 37Ruben probeerde zijn vader te overreden: &#8216;Als ik Benjamin niet terugbreng, mag u mijn twee zonen doden. Ik neem de verantwoording voor hem op mij.&#8217; 38Maar Jakob weigerde: &#8216;Mijn zoon gaat niet mee. Zijn broer Jozef is dood en hij is de enige die is overgebleven van zijn moeders kinderen. Als hem iets overkomt, zou dat mijn dood betekenen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkRUT">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="RUT.1.1+RUT.1.2+RUT.1.3+RUT.1.4+RUT.1.5+RUT.1.6+RUT.1.7+RUT.1.8+RUT.1.9+RUT.1.10+RUT.1.11+RUT.1.12+RUT.1.13+RUT.1.14+RUT.1.15+RUT.1.16+RUT.1.17+RUT.1.18+RUT.1.19+RUT.1.20+RUT.1.21">
 <div class="p">1In de tijd dat Isra&#235;l door de richters werd geleid, trof een hongersnood het land. 2Elim&#233;lech, een man uit Bethlehem in Juda, week daarom met zijn vrouw Naomi en hun twee zonen Machlon en Chiljon uit naar het land Moab. Daar bleven zij een tijdlang als vreemdeling wonen. 3Na enige tijd stierf Elim&#233;lech en Naomi bleef achter met haar twee zonen. 4Zij trouwden allebei met een Moabitische, de ene heette Orpa, de andere Ruth.</div><div class="p">Toen zij daar ongeveer tien jaar gewoond hadden, 5stierven beide mannen en Naomi bleef helemaal alleen achter. 6Omdat zij, daar in Moab, had gehoord dat de Here zijn volk had gezegend met een goede oogst, waardoor er weer voldoende te eten was, besloot zij met haar schoondochters terug te gaan naar Isra&#235;l. 7De drie vrouwen verlieten hun woonplaats en gingen op reis naar Juda. Onderweg zei Naomi tegen haar schoondochters: 8&#8216;Gaan jullie nu maar terug naar je eigen moeder. De Here zal jullie belonen voor de liefde die jullie mijn zonen en mij hebben gegeven. 9De Here zal jullie zegenen met een nieuw huwelijk, zodat jullie weer veilig en beschermd zijn.&#8217; Toen kuste zij hen en de twee meisjes barstten in tranen uit. 10&#8216;Nee, nee,&#8217; zeiden Orpa en Ruth, &#8216;wij willen met u mee naar uw volk!&#8217; 11Maar Naomi wierp tegen: &#8216;Het is beter dat jullie teruggaan. Ik zal immers geen zonen meer krijgen met wie jullie kunnen trouwen. 12Nee, mijn dochters, ga terug naar je ouders. Ik ben nu te oud om opnieuw te trouwen. En zelfs al werd ik zwanger en bracht zonen ter wereld, 13zouden jullie dan wachten met hertrouwen tot die oud genoeg zouden zijn? Natuurlijk niet, kinderen. Jullie lot is bitter, maar het mijne nog meer, want de Here heeft zich tegen mij gekeerd.&#8217;</div><div class="p"> 14Opnieuw barstten de vrouwen in tranen uit. Uiteindelijk kuste Orpa haar schoonmoeder vaarwel. Ruth besloot echter toch met Naomi mee te gaan. 15&#8216;Kijk,&#8217; zei Naomi, &#8216;Orpa gaat terug naar haar volk en haar goden. Ga toch met haar mee!&#8217; 16Maar Ruth antwoordde: &#8216;Vraag mij alstublieft niet u te verlaten. Ik wil altijd bij u blijven. Uw volk zal mijn volk zijn en uw God mijn God. 17Ik wil sterven waar u sterft en naast u worden begraven. God mag mij straffen als ik u verlaat v&#243;&#243;r de dood ons scheidt!&#8217; 18Toen Naomi zag dat Ruth vastbesloten was, drong zij niet langer aan.</div><div class="p"> 19Zo kwamen zij samen in Bethlehem, waar de hele stad in rep en roer raakte. &#8216;Is dat werkelijk Naomi?&#8217; vroegen de inwoners. 20Maar Naomi antwoordde: &#8216;Noem mij geen Naomi (Aangenaam) meer. Noem mij Mara (Bitter). Want de Almachtige God heeft mijn leven bitter gemaakt. 21Rijk ben ik weggegaan, maar arm heeft de Here mij laten terugkeren. Waarom zouden jullie mij Naomi noemen, terwijl de Here tegen mij is geweest en mij zoveel ellende heeft aangedaan?&#8217; </div>
 </div>
 </div>
</div>

VerdrietVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen