De gelovige is een nieuw mens

In de eerste hoofdstukken van de brief aan de Romeinen maakt Paulus duidelijk dat ieder mens redding van het kwade nodig heeft. Elk mens maakt fouten, elk mens is schuldig. Dat noemt Paulus de erfenis van de eerste mens, Adam. Adam maakte de keuze ongehoorzaam aan God te zijn (zie Genesis 3). Het slechte kreeg daarna grip op alle mensen, wat leidde tot de dood. Dat geldt volgens Paulus ook voor de tijd voordat God via Mozes zijn wetten bekendmaakte. Ook in die tijd leefden de mensen op een manier die tegen Gods wil inging. Het enige wat met de wet veranderde, was dat nu precies duidelijk werd wat de mensen allemaal verkeerd deden.

Jezus Christus is de tweede Mens. Hij leefde precies zoals God het wilde. Daarom was Hij in staat om vrijheid te brengen voor alle mensen die in Hem geloven. Jezus is gestorven om alle last en het slechte van de mensen te dragen. Maar daarna stond Hij op uit de dood.
Wie in Jezus gelooft, sterft met Jezus. Hij wordt niet langer beheerst door het slechte. Want met Jezus is degene die gelooft niet alleen gestorven, maar ook opgestaan. De wet en al het kwade hebben daarom geen greep meer op deze mens. Wie dus in Jezus gelooft, wordt een nieuw mens. Deze nieuwe mens leeft, met hulp van de Geest van God, zoals God wil. Zo geeft de tweede Adam (Jezus Christus) ons veel meer dan de eerste Adam ons ontnam.

Is er een moment in jouw leven geweest waarop je wist dat je ‘opnieuw’ geboren was? Dat je een nieuwe schepping, een nieuw mens was geworden? Waaraan merkte je dat?