Dit is geen uitnodiging

Het klinkt misschien wat onvriendelijk, maar de tekst van vandaag is geen uitnodiging. Het is een regelrecht bevel. Ik durf dat zo stellig te zeggen, omdat Jakobus het woord ‘nader’ in de gebiedende wijs heeft geschreven. Het is een dringende oproep om alles op alles te zetten om dichterbij te komen. Want wanneer wij dichterbij komen, komt God dichterbij.

Maar waarom zou Jakobus het in de gebiedende wijs geschreven hebben? Zou het zo kunnen zijn dat hij wist dat wij, wanneer we heel eerlijk zouden zijn, eigenlijk helemaal niet dichterbij willen komen? Zou het zomaar zo kunnen zijn dat we liever op afstand blijven, omdat Gods nabijheid niet vrijblijvend is, maar ons een liefdevolle en eerlijke spiegel voorhoudt? Een spiegel die ons laat zien dat er nog genoeg speelt in ons hart waar wij Gods genade keihard voor nodig hebben?

Is het daarom dat Jakobus dit bevel vervolgt met de oproep om onze handen te reinigen en onze harten te zuiveren? Wanneer hij schrijft over harten gaat het over dat wat in ons leeft en onze handen spreken over de dingen die we doen. Dus hij roept ons, zijn lezers, op om als eerste onze gedachten, de overleggingen van ons hart, te onderwerpen aan Gods gezag. Om vervolgens onze handen te reinigen, om te stoppen met het doen van dingen die geen eer brengen aan God.

Maar het begint allemaal met die eerste stap: A