Zien is geloven!

“Zien is geloven” - je zou het zomaar kunnen zeggen toch? We gaan toch niet af op de dingen die we niet zien? Een houding die je maar al te vaak tegenkomt, en als ik eerlijk ben zie ik hem ook in mijn eigen leven. Eerst maar zien!

In Hebreeën 11 lees je iets heel anders. Geloof is niet eerst zien dan geloven, maar eerst geloven.

Het gaat om waarheid.

Dat roept trouwens een vraag op die al zo oud is als de wereld. Hoe weet je of iets waar is? Nou, als je daarvoor moet vertrouwen op jezelf is het wel wat ‘klein’. Jij hebt toch niet de waarheid in pacht? Maar wie wel dan? Moet je daarvoor kijken en het zoeken op het ‘platte’ vlak? Het aardse?

Ik denk het wel, omdat we op deze aarde, op dit ‘platte-vlak’ overal de vingerafdrukken van God kunnen zien. Zijn grootheid, zijn eeuwige kracht en zijn Goddelijkheid. Je kunt ze gewoon zien. Kijk, je kunt een zonsondergang natuurlijk rationaliseren, maar is het niet gewoon magistraal? Of je kunt een pasgeboren baby puur biologisch verklaren, maar wat voel je als je zo’n kleintje in je handen neemt? Hoewel je God niet direct fysiek ziet, zie je overal om je heen zijn vingerafdrukken. Zoek ze maar op. Kijk er maar naar.

En - ja - vergeet niet dat Gods vingerafdrukken om je heen een uitnodiging zijn om rechtstreeks met Hem in relatie te zijn. Hij wil met je optrekken, met je spreken. Zijn naam is “de waarheid”, en die wil Hij aan je bekend maken. Die relatie met God zou je de verticale kunnen noemen. Zoek Hem op. Vraag Hem. Nodig Hem uit.

Nog even terug naar “zien is geloven” en de vraag naar waarheid. De waarheid ligt in God.

Ik zie een paar opties:

• Je ziet en dan geloof je. Dat kan natuurlijk. Houd je vast aan het ‘voorwerp’ van je geloof - God zelf, Hij is de vaste grond onder jouw ‘zien’.
• Je gelooft en dan zie je. Je stelt het vertrouwen op God en je merkt dan dat Hij er is. Dat lijkt op het vers uit Hebreeën, behalve dan dat je het voorrecht hebt om het ook al te zien. Houd je vast aan je geloof!
• Het kan ook zijn dat je niet ziet en toch gelooft. Dat is eigenlijk waar het in Hebreeën over gaat. Houd vast dat het niet aan jouw ‘zien’ ligt of iets waar is. En sluit je aan bij de mensen die je zijn voorgegaan. Lees het hoofdstuk in Hebreeën maar eens verder door.

Wat mag je dan wel zien? Lees Hebreeën 12 de eerste verzen nog maar eens. Jezus! Je mag Hem steeds voor ogen houden.

Maar wij zien Jezus!

Neem de volgende vragen eens mee om over na te denken:

• Ben jij iemand van “eerst zien, dan geloven?” Waar merk je dat aan?
• Wat is vandaag Jezus’ uitnodiging aan jou?
• Wat zie jij vandaag van Jezus / God? Wat ga je daarmee doen?

“Heer U bent overal. Wilt U me helpen om U te zien. Uw vingerafdrukken, Uw werken. En help me om, als ik die zie, U te danken en te aanbidden. Heer, help me ook om door te gaan als ik U even niet zie. Help me om vast te geloven, wetend dat het voorwerp van mijn geloof niet veranderd en altijd sterk is - of ik het nu wel of niet zie. Help me vandaag zo te leven Heer. Amen”