Open Doors | Angst overwinnenVoorbeeld

ANGSTIGE STORMEN IN HET LEVEN VAN EEN DISCIPEL

Markus 4:35-37 (HSV)
"En op die dag, toen het avond geworden was, zei Hij tegen hen: Laten wij overvaren naar de overkant. En zij lieten de menigte achter en namen Hem, Die al in het schip was, mee; en er waren nog andere scheepjes bij Hem. En er stak een harde stormwind op en de golven sloegen over in het schip, zodat het al volliep."

Uit de ervaring van de discipelen zien we dat stormen kunnen ontstaan door gehoorzaamheid aan God. Toen Jezus tegen zijn discipelen zei (zie Markus vers 35): ‘Laten we het meer oversteken’, moeten ze geweten hebben dat het kon gaan stormen. Maar ze waren erop gerust, omdat Jezus met hen meeging in de boot. Ze hadden het vertrouwen de overkant van het meer te bereiken.

Ik vertel je het verhaal van Ahmad, een moslimleider die na het lezen van het Nieuwe Testament tot geloof kwam. Hij wist dat zijn bekering moeilijkheden zou opleveren. Toen de sharia (wet van de islam), werd ingevoerd door de overheid, moest Ahmad op het matje komen voor ondervraging. Hij gaf toe een christen te zijn en werd gearresteerd, geketend en in een isoleercel geworpen. De eerste nacht in de gevangenis probeerden de autoriteiten hem te vermoorden. Maar dit plan mislukte door een wonder van God; op onverklaarbare wijze hadden ze niet voldoende benzine om hem naar de plaats van executie te brengen. De volgende dag zou hij voor het islamitische Hooggerechtshof worden gedaagd.

Een bevriende advocaat spoorde hem aan zijn geloof publiekelijk af te zweren en het gewoon in het geheim in zijn hart te bewaren. Ahmad weigerde. “Jezus is mijn leven”, zei hij. “Ik kan Hem niet ontkennen.” Ahmad werd veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf en ontslagen uit zijn positie als docent. Zijn vrouw was al van hem gescheiden. Hij verloor ook zijn auto, huis, bankrekening en de voogdij over zijn vier kinderen. Als hij aan het einde van zijn straf nog steeds weigerde terug te keren naar de islam, zou hij nog eens zes maanden achter de tralies doorbrengen, zo lieten de rechters hem weten.

Ahmad organiseerde overal in de gevangenis kleine Bijbelstudies en gebedsgroepen. “Tegen het einde van de drie maanden, waren er meer dan 300 christenen in onze gevangenis, waarvan er minstens zeven met een moslimachtergrond.” Op een nacht gooiden de bewakers Ahmad in een vrachtwagen en gaven het bevel hem in de rivier te verdrinken. Maar toen de vrachtwagen de rivier naderde, stopte hij op mysterieuze wijze. Doodsbang weigerden de bewakers en de chauffeur Ahmad te vermoorden. Kort daarna werd hij vrijgelaten.

Nadenkvraag: Leef jij in het besef dat stormen een normaal onderdeel zijn van het christelijke leven in deze wereld? Hoe bereid jij je daar als discipel van Jezus op voor?