Geen schuld en schaamte

"...Maar Christus, de laatste Adam, werd een geest die zelf leven geeft" (1 Korinthiërs 15:45b, HTB).

Volgens biologen zijn twee emoties typisch menselijk: schuld en schaamte. Dat zijn dan ook precies de emoties die ons zondebewustzijn tot uitdrukking brengen.

De Bijbel leert ons waar die twee vandaan komen.

Toen de eerste mensen grepen naar de boom van kennis van goed en kwaad "Toen werden de ogen van beiden geopend en zij merkten dat ze naakt waren..." (Genesis 3:7, HSV). Schaamte.

Vervolgens kwam God langs, die de mens riep. Die antwoordde: "...Toen ik uw stem in de tuin hoorde, werd ik bang..." (Genesis 3:10, BB). Schuld.

Maar waarom zou je je schamen of schuldig voelen? Omdat kennis van goed en kwaad je op de weegschaal van de wet legt. En dat valt altijd in jouw nadeel uit. De wet leidt tot veroordeling.

Achter schuld en schaamte schuilt dus de angst voor veroordeling.

"...De eerste mens, Adam, werd een levend wezen...", lezen we (1 Korinthiërs 15:45, BB). Een levend wezen, maar veroordeeld tot de dood."...Maar Christus, de laatste Adam, werd een geest die zelf leven geeft." Jezus herstelde waar het bij Adam misging (1 Korinthiërs 15:45, HTB). God heeft de wortel van jouw probleem aangepakt. Jezus heeft de veroordeling op zich genomen en je bevrijd uit je schuld en schaamte. Hij vult je met zijn leven, zijn Geest, zodat angst voor veroordeling geen plaats meer heeft in jouw bewustzijn.

Luister goed. Schuld en schaamte, die typisch menselijke emoties die voortkomen uit de zonde en je verbinden met de dood, hoeven niet langer hun ziekmakende invloed op je uit te oefenen. Want er is geen veroordeling meer voor wie in Christus Jezus zijn (zie Romeinen 8:1, BB).

In plaats daarvan ontvang je het leven van Gods Geest waarin je vrijuit mag leven.