Zijn vasthouden hangt niet af van jouw vertrouwen

Vanaf kleins af aan ben ik opgevoed met de gedachte dat God voor me zorgt en dat Hij me beschermt. Het is zo mooi om je daarvan bewust te zijn. Tegelijkertijd heb ik het nodig om dat soms opnieuw te horen. De gedachte dat Hij er vanaf ons allereerste moment is, en zelfs daarvoor, is een enorme bemoediging.

God heeft ons gevormd vanaf het allereerste begin, Hij kende ons al voordat wij er waren, Hij was het die ons zag voordat iemand ons ooit had gezien. Zo bijzonder om daar voor een moment bij stil te staan. Het mooie van de teksten van vandaag is, dat het zo krachtig laat zien dat het daar niet bij bleef. Nee, Hij vormde, kende en zag ons vanaf het begin, maar liet ons daarna niet los. Hij is het die ons vasthoudt.

Kijk nog even wat God zegt tegen Israël in Jesaja. Hij was het die hen heeft gedragen van de moederschoot af. Het bijzondere aan dit beeld is dat een baby niet onthoudt wie hem of haar heeft vastgehouden. Zo is het ook met ons. Wij vergeten ook dat de Vader over ons heeft gewaakt vanaf ons begin. Wij zullen nooit weten waar Hij ons allemaal voor beschermde en door welke stormen Hij ons droeg. Dat is misschien maar goed ook. Maar we mogen weten dat Hij het wel heeft gedaan. Hij houdt ons vast en dat is dan ook de enige reden dat we er nog zijn.

Soms gaan we in het leven door stormen en moeten we er aan herinnerd worden dat Hij er is om ons te steunen en te beschermen. Soms kan het leven je echt opslokken of zie je het even niet meer zitten. Ik heb dat ook wel eens, dat ik het gevoel heb dat ik met mijn rug tegen de muur sta en geen kant meer op kan. Ik heb dat ook wel eens, dat ik het gevoel heb dat ik met mijn rug tegen de muur sta en geen kant meer op kan. Gelukkig hangt zijn vasthouden niet af van jouw vertrouwen.

Deze overdenking is voor iedereen die een bemoediging kan gebruiken. Nog voordat wij bestonden, kende God ons al bij naam. Nog voor onze start waren wij al gekend, gewild en geliefd. Wat een rijkdom om te beseffen dat wij in die liefde onze identiteit mogen vinden!

Reflectievraag

Kijk eens terug op je leven. Zijn er momenten waarop je Gods nabijheid, leiding of bescherming hebt mogen meemaken, zonder dat je dat op het moment zelf per se merkte?