Wijsheid

Zekerheid

Gebed

Geloven dat God goed is, wat er ook gebeurt.

Detox je ziel

Moed

Denken aan alles wat God gedaan heeft

Gehoorzaamheid

Bidden voor je olifant - Gedurfde gebeden bidden

Maar wij zien Jezus - Hebreeën

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch22" data-usfm="GEN.22.1+GEN.22.2+GEN.22.3+GEN.22.4+GEN.22.5+GEN.22.6+GEN.22.7+GEN.22.8+GEN.22.9+GEN.22.10+GEN.22.11+GEN.22.12+GEN.22.13+GEN.22.14">
 <div class="p">1Enige tijd later stelde God Abraham op de proef. &#8216;Abraham!&#8217; zei God. &#8216;Ja Here, hier ben ik,&#8217; antwoordde Abraham. 2&#8216;Neem uw zoon, uw enige, van wie u zoveel houdt, Isaak, ga naar het land Moria en offer hem daar als een brandoffer aan Mij. De plaats waar u dat moet doen, zal Ik u wijzen.&#8217;</div><div class="p"> 3De volgende morgen stond Abraham vroeg op, zadelde zijn ezel, nam twee knechten mee en zijn zoon Isaak. Hij hakte hout voor het offer en ging op weg naar de plaats die God had genoemd. 4Na drie dagen reizen zag Abraham in de verte de plaats die God hem had gezegd. 5&#8216;Jullie blijven hier bij de ezel,&#8217; beval hij de twee dienaren, &#8216;ik en de jongen gaan daarheen om te aanbidden. Daarna komen wij hier terug.&#8217; 6Abraham liet Isaak het hout voor het offervuur dragen en nam zelf het mes en het vuur. Zo liepen zij samen verder.</div><div class="p"> 7&#8216;Vader,&#8217; zei Isaak. &#8216;Wat is er, mijn jongen?&#8217; vroeg Abraham. &#8216;We hebben hout en het vuur,&#8217; zei Isaak, &#8216;maar waar is het lam dat wij moeten offeren?&#8217; 8&#8216;God zal Zelf voor een offerlam zorgen, jongen,&#8217; antwoordde Abraham. En weer gingen zij samen verder. 9Toen zij aankwamen op de plaats die God Abraham had aangewezen, bouwde Abraham een altaar en stapelde het hout erop. Toen bond hij Isaak vast en legde hem op het altaar, op het hout. 10Hij pakte het mes en hief zijn arm op om zijn zoon te doden. 11Op dat moment riep de Engel van de Here uit de hemel: &#8216;Abraham, Abraham!&#8217; &#8216;Ik luister,&#8217; antwoordde Abraham. 12&#8216;Leg het mes weg en laat de jongen ongemoeid,&#8217; zei de Engel. &#8216;Ik weet nu dat God de belangrijkste is in uw leven. Zelfs uw eigen zoon, uw enige, van wie u zoveel houdt, wilde u Mij geven.&#8217;</div><div class="p"> 13Abraham keek rond en zag vlakbij een ram, die met zijn horens in de struiken vastzat. In plaats van zijn zoon offerde hij die ram als een brandoffer op het altaar. 14Abraham noemde die plaats &#8216;De Here voorziet erin.&#8217; Daarom wordt ook nu nog gezegd: &#8216;Op de berg van de Here zal Hij voorzien.&#8217;</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1SA">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="1SA.1.7+1SA.1.8+1SA.1.9+1SA.1.10+1SA.1.11+1SA.1.12+1SA.1.13+1SA.1.14+1SA.1.15+1SA.1.16+1SA.1.17+1SA.1.18+1SA.1.19+1SA.1.20">
 <div class="p">7Zo ging het elk jaar wanneer Elkana op reis ging. Telkens lachte Peninna haar uit en plaagde haar onderweg. Dat maakte Hanna dan zo overstuur dat zij begon te huilen en geen hap door haar keel kon krijgen. 8&#8216;Wat is er toch, Hanna?&#8217; vroeg Elkana dan. &#8216;Waarom eet je niets en heb je zo&#700;n verdriet? Ben ik je dan niet meer waard dan tien zonen?&#8217; 9Nadat zij hadden gegeten, stond Hanna op en ging naar de tabernakel. De priester Eli zat op een bankje bij de ingang. 10Hanna was vertwijfeld en huilde bittere tranen, terwijl zij tot de Here bad. 11In haar gebed deed zij een belofte: &#8216;Och Here, luister toch naar mijn ellende, beantwoord mijn gebed en geef mij een zoon. Als U dat doet, dan beloof ik U dat ik hem aan U zal teruggeven. Hij zal voor zijn hele leven aan U toebehoren: daarom zal zijn haar nooit worden afgeknipt.&#8217;</div><div class="p"> 12-13 Eli zag haar mond bewegen tijdens haar stil gebed. Maar omdat hij geen geluid hoorde, dacht hij dat zij dronken was. 14&#8216;Hoe haalt u het in uw hoofd hier dronken binnen te komen!&#8217; zei hij. &#8216;Ga eerst uw roes uitslapen.&#8217; 15-16 &#8216;U vergist u, meneer!&#8217; antwoordde Hanna onthutst. &#8216;Ik ben alleen vreselijk verdrietig en heb mijn hart bij de Here uitgestort. Ik had Hem vanwege mijn verdriet zoveel te vertellen! U moet echt niet denken dat ik dronken ben!&#8217; 17&#8216;In dat geval,&#8217; meende Eli, &#8216;kunt u gerust zijn! De God van Isra&#235;l zal uw gebed verhoren.&#8217; 18&#8216;Denk alstublieft nog eens aan mij!&#8217; riep Hanna en ging weg. Vanaf dat moment begon zij weer te eten en zag zij er niet meer zo verdrietig uit.</div><div class="p"> 19Het hele gezin stond de volgende morgen vroeg op en ging naar de tabernakel om de Here nog eenmaal te aanbidden. Daarna gingen zij terug naar Rama en toen Elkana kort daarna gemeenschap had met Hanna, dacht de Here aan haar. 20Hanna werd zwanger en bracht na verloop van tijd een zoon ter wereld. Zij noemde hem Samu&#235;l, &#8216;Want ik heb de Here om dit kind gevraagd,&#8217; zo legde ze uit. </div>
 </div>
 </div>
</div>

GeloofVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen