Adventskalender 'Ga mee'Voorbeeld

"Ruth, de Moabitische, zei tegen Naomi: Laat mij toch naar de akker gaan en aren rapen achter hem in wiens ogen ik genade zal vinden. En zij zei tegen haar: Ga, mijn dochter" (Ruth 2:2, HSV).

Leven van het land, leven van de zee

Op West-Timor, Indonesië, leven de weduwen en wezen van wat de zee hen schenkt. Bij laagwater verzamelen ze kleine vissen, krabben en zeewier op het strand. Ook weduwen Ruth en Naomi leven van wat het land hen schenkt, want Ruth raapt achtergebleven aren op het veld. Landeigenaren in het oude Israël zijn verplicht dat toe te staan. Zo leven armen van de rijkdom die overblijft. In onze huidige samenleving is dat anders: elk stukje grond wordt benut voor winstmaximalisatie. Visrechten worden voor veel geld verkocht en de zeebodem wordt volledig leeggeschraapt. Waar is het besef van het oude Israël gebleven, dat alle land uiteindelijk aan God toebehoort, dat wij het enkel te leen hebben? Wat is er nog ‘van niemand’ en dus van iedereen?

Door: Lieke Weima