Laat geen sterveling iets tegen U kunnen doen (II)

Door Sabina Wurmbrand

Ik wil u vertellen hoe God voor ons vocht in de gevangenis. Gedwongen tot slavenarbeid aan een kanaal maakte ons allemaal verdrietig. Maar één Joodse jongedame, een arts, was bedroefder dan de rest van ons. Op een dag stond ze bij me terwijl ik op mijn stromatras lag, en ik probeerde iets te geven aan haar wanhopige hart. De wanhoop in het hart van de gevangene was zo donker. Ik probeerde haar te zeggen: "Je hoeft als Jood niet zo wanhopig te zijn, want God heeft aan onze voorvader Abraham beloofd dat het Joodse volk een mooie toekomst tegemoet gaat. Ze zullen zijn als het zand aan de kust en als de sterren aan de hemel."

Terwijl ze haar mooie, droevige ogen ophief, zei ze: "Zeker, net als het zand aan de kust, dat door iedereen onder de voeten wordt gelopen, zoals wij door de communistische bewakers onder de voeten worden gelopen. Maar zoals de sterren aan de hemel? Spreek niet meer tegen me over je God."

Op een ochtend, een paar dagen later, werd ik doodziek. Bijna dood werd ik in een politiebusje gegooid en naar een andere gevangenis gebracht die ze het ziekenhuis noemden, omdat veel vrouwen daar erg ziek waren. De begraafplaats was vlakbij. In twee, drie, vier dagen werden de zieken naar de begraafplaats gebracht.

Op een avond kwamen de gevangenisdirecteur en tien agenten onze cel binnen, en één hield een toespraak. "Nu zie je dat wij, de communisten, hebben gezegevierd," zei hij. "Wij, de communisten, hebben alle macht. Wij hebben dokters, een ziekenhuis, medicijnen. Wij zijn sterker dan jullie God. We hebben Hem niet nodig."

Geen van de stervende vrouwen had de kracht of de moed om te antwoorden. Seconden van stilte gingen voorbij. Toen gaf de grote hemelse Helper me kracht en de juiste woorden. "Meneer de officier", zei ik, "zolang ziekte en dood op aarde zijn - en u ziet hoe dicht we hier bij de dood zijn - hebben we God absoluut nodig. We hebben Jezus Christus nodig, de Zoon van God, de enige Gever van leven."

Zijn er mensen in jouw omgeving die zeggen God niet nodig te hebben? Hoe kan je hen laten zien dat je niet zonder Hem kan?