Dat heb ik weer!

Je loopt met een dienblad. Alles gaat goed. Totdat je bukt en het blad met gevulde koffiekopjes op de salontafel wilt zetten… Het hele blad valt, o nee!!

Dit zou typisch een actie kunnen zijn van Jabes.
Zijn naam betekent 'ik veroorzaak ellende’.
‘Hij die smart of pijn veroorzaakt.’

Wat zijn moeder heeft bezield om haar zoon zo’n naam te geven, mag Joost weten. Wat ze beter had kunnen doen, is het Joost noemen. Dat betekent ‘rechtvaardig’…
Maar dat terzijde. Waar de vader van Joost, ik bedoel, Jabes was, is ook een raadsel.

Als je na de bevalling je kindje kunt vasthouden, als die kleine ogen open gaan en je contact maakt met de ziel van jouw baby… verdwijnt de pijn naar de achtergrond.
Maar Jabes werd niet gezien, zijn moeder zag na de bevalling uitsluitend de pijn.
Wat pijnlijk voor Jabes.

Telkens als ze Jabes roept, herinnert ze hem eraan wat een ellende hij brengt.

Voel jij je ook ‘niet gezien’?
Heb jij het gevoel dat je ‘ellende' brengt?
Dat jij ‘altijd het dienblad laat vallen'?

Wees als Jabes:

In deze hele toestand,
stopt Jabes de toestand.

Hij roept God om hulp.
En vraagt God om meer dan hij ooit heeft gezien in zijn leven: hij vraagt om overvloed (zie 1 Kronieken 4:10).

Jabes draagt een diepe, innerlijke overtuiging in zich:
Wat onmogelijk lijkt, is voor God mogelijk.

Ik wens je zo toe dat in jouw ‘toestand’ God iets nieuws, iets groters, iets mooiers tot stand mag brengen!

Zullen we samen bidden?
"Wij roepen tot U: help Heer. Help ons in dit leven. Zegen ons met Uw overvloed, zoals U ook bij Jabes deed. Amen."

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen