Genade, wat een woord

"Wij geloven dat we niet door de wet van Mozes, maar door de liefdevolle goedheid van de Heer Jezus worden gered" (Handelingen 15:11, BB).

Genade past niet echt bij ons, vind je wel? Het zit zo in onze (oude) natuur ingebakken dat we zelf ons eigen geluk willen bemachtigen, dat we dagelijks gecorrigeerd moeten worden met andere gedachten om warm te lopen voor genade. Met Gods gedachten. Hij weet namelijk dat we nooit op eigen houtje (en al helemaal niet door ons aan wetten en regels te houden) gered kunnen worden of gelukkig kunnen zijn. Daar hebben we zijn genade voor nodig.

Gered betekent volgens de Bijbel niet alleen gered voor de eeuwigheid, maar ook behouden, veilig, voorspoedig in dit leven hier en nu. Dat kunnen we alleen maar zijn door Jezus’ genade, staat er. Maar wat is dat dan toch, genade? Is de betekenis van dat woord eigenlijk al goed tot je doorgedrongen?

Genade betekent volgens het woordenboek ‘onverplichte goedheid van een meerdere jegens een mindere’. Die omschrijving zegt inderdaad iets over Gods genade zoals die in de Bijbel beschreven staat: de keus die puur uit God de Vader zelf voortkomt om goed te zijn voor zijn kinderen. Hij is daar niet toe verplicht, maar Hij schenkt zijn genade omdat Hij zo is. Hij zegt van zichzelf (Exodus 33:19, BB): "Ik zal je mijn volle goedheid laten zien. Ik zal je zeggen wie Ik ben. Want Ik zal goed zijn voor wie Ik wil en Ik zal vriendelijk zijn voor wie Ik wil".

Een kortere omschrijving voor genade is: onverdiende gunst. Overal waar je in de Bijbel over genade leest, kun je daar ‘onverdiende gunst’ achter denken. Onze Vader schenkt ons zijn goedheid, zijn gunst, zomaar, gratis, onverdiend. Vertrouw je daarop? Geloof je dat? Hou de betekenis van genade op je netvlies!