Je kunt jezelf niet redden

"...Ik zeg je dat je vandaag nog met Mij in het paradijs zal zijn" (Lukas 23:43, BB).

Die goedheid van Jezus! Hier weer een voorbeeld van zijn ruimhartige genade, midden in de kruisigingsscène. Jezus hangt tussen twee misdadigers in. Die ene zoekt een aanknopingspunt ... ‘Jezus, denk aan mij wanneer u in uw koninkrijk komt.’

Deze misdadiger verbindt zich met Jezus. Prompt verbindt Jezus deze man met het leven dat dankzij Hem beschikbaar komt. ‘Ik verzeker je: nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’

Hier zie je weer die twee kanten van Gods genade. Jezus stierf voor onze zonden. En Hij stond op om met ons zijn leven te delen. Zijn we bereid zijn genade te aanvaarden en ons te verbinden met Jezus’ kruisdood, dan zullen we ook met Hem leven en delen in zijn zegen. Als we tenminste niet langer onszelf willen laten gelden.

Die misdadiger aan de andere kant van Jezus doet dat wel. ‘Jij bent toch de messias?’ zegt hij tegen Jezus. ‘Red jezelf dan en ons erbij!’ Maar Jezus gaat niet in op die verleiding. Niks jezelf redden: hoe zou Gods genade anders vrij spel kunnen krijgen?

Genade is onverdiende gunst. De enige manier om die te leren kennen, is je eigen gerechtigheid opgeven. Die ene misdadiger was daar een perfect voorbeeld van. Hij kon niets meer beginnen, daar aan dat kruis. Hij kon alleen maar op Jezus vertrouwen, hulpeloos als hij was. Precies zoals God het wil. Je kunt het paradijs niet binnenkomen door jezelf te redden. Je moet gered worden.

"...Als je bij Mij wil horen, moet je stoppen met voor jezelf te leven. Je moet elke dag het kruis opnemen en Mij volgen,' zegt Jezus (Lukas 9:23, BB). De geschiedenis van de gekruisigde misdadiger naast Jezus bewijst dat God zijn hart opent zodra je jezelf overgeeft en op zijn genade vertrouwt.