Gods wil verstaanVoorbeeld

Op de eerste dag van dit leesplan zagen we wat Gods wil is voor ons leven. We zagen hoe God zich veel meer zorgen maakt over ons karakter op de lange termijn dan over ons geluk op korte termijn. Zijn wil voor ons leven is dat we meer op Christus gaan lijken en zolang we eerst het Koninkrijk van God en zijn gerechtigheid zoeken, zullen alle andere dingen op hun plaats vallen.

Laten we zeggen dat je dat bereikt hebt, laten we zeggen dat je God tot je eerste prioriteit hebt gemaakt, dat je Hem met heel je hart hebt gezocht, en dat je je leven en wil aan Hem hebt overgegeven.

Wat gebeurt er dan?

Misschien wil je nog steeds Gods wil voor jou weten in specifieke situaties in je leven, zoals je baan, werk, studie of relatie. Misschien wacht je op leiding, een fluistering, een teken of enige aanwijzing van Hem.

Soms zullen we dit ontvangen, soms niet.

Wat doe je als je niets van Hem hoort? Dan doe je wat de apostelen deden.

Zij reisden verder door het gebied van Frygië en Galatië, omdat de Heilige Geest hun niet had toegestaan naar Asia te gaan en daar over Jezus Christus te spreken. Toen ze in Mysië kwamen, wilden zij doorreizen naar Bithynië, maar de Geest van Jezus hield hen tegen. Daarom trokken zij door Mysië in de richting van de westkust en kwamen in de havenstad Troas. Daar kreeg Paulus ʼs nachts een visioen. Hij zag een Macedonische man staan die hem dringend vroeg: ‘Steek over naar Macedonië om ons te helpen!’ Nadat Paulus het visioen had gekregen, deden wij ons best zo snel mogelijk naar Macedonië te vertrekken, want wij maakten eruit op dat God ons opdroeg de mensen daar het goede nieuws van Jezus Christus te vertellen. (Handelingen 16:6-10, HTB).

Daar was Paulus de apostel die duidelijk eerst God zocht. Als iemand op dit punt leiding nodig had, was hij het wel omdat hij op weg was om de wereld over Jezus te vertellen.

Dus dit is wat hij deed. Hij zei: "Laten we naar Bithynië gaan om het evangelie te verkondigen", en de Heilige Geest zegt 'nee'. Dus zegt hij: "Oké, laten we naar Asia gaan", en als hij daar aankomt, zegt de Heilige Geest opnieuw 'nee'. (Hoe eigenlijk? Dat weten we niet. Het punt is dat er een duidelijk obstakel was dat Paulus ervan weerhield om naar deze plaatsen toe te gaan.)

Dus gaat hij richting de zee, naar de stad Troas.

Afbeelding van biblestudy.org

Is dat nu geen interessante methode van leiding? Hij zou niet geleid zijn als hij niet onderweg was geweest.

Paulus zat niet alleen maar in Galatië te wachten tot de Heilige Geest hem specifieke instructies zou geven. Hij zei: "Laten we dit doen, laten we doorgaan met ons werk, laten we dit proberen en zien wat er gebeurt", en daarin leidde de Heilige Geest hem.

En toen hij niet meer verder kon, had hij een droom over wat hij precies moest doen en was hij op de juiste plaats waar hij dat voor elkaar kon krijgen.

We worden beter begeleid als we onderweg zijn - als we het werk blijven doen dat voorhanden is.

De prediker David Pawson zegt het zo: "Je kan een wagen altijd beter besturen wanneer hij in beweging is dan wanneer hij stil staat."

Wat doe je als je niet zeker weet wat Gods wil voor je leven is? Wanneer je niet weet waar Hij wilt dat je heen gaat?

Welnu, zoek Hem eerst. Bid en breng tijd met Hem door. Laat anderen voor je bidden, zoek raad en leer zijn wil kennen uit zijn Woord.

... en ga dan verder met iets. Doe het gewoon.

Laat de Heilige Geest je leiden terwijl je onderweg bent. Blijf daar niet zitten wachten. Bid en begin nu. Als je op een teken hebt gewacht; misschien is dit het. Zet stappen en vertrouw op God, en Hij zal jouw stappen bevestigen.