Staar je niet blind op onmogelijkheden

Gisteren spraken we over het geven van je tijd en talenten aan anderen, vandaag wil ik graag met je stilstaan bij nog meer prachtige aspecten van geven! Geven aan anderen, ondanks je eigen verdriet.

“Het eten is klaarrrrr!”
Ik gil vanuit de keuken.
Hoe hard ik ook gil, niemand hoort mij. Ze hebben allemaal oortjes in.

Muziekje aan, podcastje hier en daar en…gillen maar… Dat lijkt de remedie in huize Veen.

Maar ik geef niet op… ik ga ze bellen, appen en anders ren ik naar boven en maak wijzende bewegingen naar mijn mond.
En tja, ik kook standaard teveel.

Ik lijk het maar niet te leren… maar als ik Nehemia hoor spreken, ben ik eigenlijk heel goed bezig!

Nehemia heeft de muren van Jeruzalem samen met anderen opnieuw opgebouwd en ook de verbrande poortdeuren zijn vernieuwd. Er is vervolgens een soort trainingsweekend belegd. Vanuit de Bijbel worden de wetten van God opnieuw voorgelezen en toegelicht, zodat iedereen het goed begrijpt. De mensen zijn in tranen. “Hoe gaan we hier ooit aan voldoen?”

Vanuit deze mineurstemming zegt Nehemia het volgende:

“...Ga thuis een feestmaaltijd klaarmaken.
Zorg ervoor dat de mensen die niets hebben, ook een deel krijgen.
Vandaag vieren we feest voor de Heer.
Wees dus niet verdrietig, want de blijdschap van de Heer zal jullie kracht geven" (Nehemia 8:11, BB).

Wat doe jij als je het gevoel hebt, niet te voldoen aan de eisen van je geloof?
Wat doe je als jij je schuldig voelt?
Zwelg je weg in je eigen schuldgevoel?
Zwem je nog een rondje in je gevoel van schaamte?

Ik daag je uit om, ondanks je gevoelens die heel naar kunnen zijn en die ik heel verdrietig voor je vind, toch op te gaan staan en in actie te komen.

• Ga binnen de mogelijkheden die je hebt, iets doen voor een ander.
• Als je blijft staren naar je eigen tekortkoming, zie je de nood van anderen niet.

De Israëlieten gingen eten klaar maken en moesten ook voor eten zorgen voor mensen die niets hadden. Ofwel, ze gingen zich richten op de ander.

Geef…
In hun tranen gingen ze aan de slag.
Geef…
Ondanks de omstandigheden.
Geef ...
Aan anderen die niets hebben.

* Is jouw eten klaar? Gil vervolgens zo hard “Eten is klaar!”, dat iedereen die trek heeft bij jou in de buurt, van schrik bij jou naar binnen komt wandelen en mee kan eten!

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen