LevenswoordenVoorbeeld

TERUGGAAN OM VOORUIT TE KUNNEN

Oké, zul je denken, ik ben dus niet alleen. Maar wat doe ik eraan? De Bijbel roept ons op elke gedachte gevangen te nemen en je denken te vernieuwen. Maar hoe dan?

Allereerst: omarm het feit dat je worstelt. Herken wat de innerlijke criticus zegt, en erken dat je er last van hebt. Ons denken vernieuwen doen we niet slechts door heel hard Gods liefdevolle waarheid in het gezicht van de leugens te roepen om vervolgens te doen alsof die leugens er niet zijn.

Soms... moeten we eerst terug om weer vooruit te kunnen.

Soms moeten we eerst achterhalen waar de wortel van die negatieve gedachte zit. Vaak leidt dit helemaal terug naar je jeugd. Bijvoorbeeld: vecht je telkens tegen de gedachten ‘niemand zit op mij te wachten’. Dan is de kans groot dat er vroeger door iemand die dicht bij je stond iets tegen je gezegd – of juist níet gezegd - is waardoor die wortel van ‘ik ben niet leuk genoeg’ is gaan groeien. En dat is iets waar je nu, in je volwassen leven, nog steeds last van gehouden hebt. Een emotionele primaire behoefte van ons mensen is dat wij ons ‘gezien’ en ‘gehoord’ voelen. Veel van onze onzekerheid leidt terug naar waar we ons als kind ongezien en ongehoord gevoeld hebben. Misschien had je wel een afwezige moeder, een prestatiegerichte vader of een gezin waar tranen en emoties en 'no-go' waren.

Soms (of misschien wel altijd?) moeten we terug naar waar die wortel in het verleden begon, zodat we de hele 'gedachteboom' er – met wortel en al - uit kunnen trekken. God wil je hierbij helpen met zijn Geest en een goede (christelijke) therapeut kan je hierbij eventueel begeleiden.

Maar U spreekt levenswoorden
U zegt het, dus ik ben genoeg
U spreekt levenswoorden
En ik ga open als een bloem
Die na een lange winter
Weer het zonlicht voelt