Blije bedelaars

"Wat is dan de sterveling, dat U aan hem denkt...?" (Psalm 8:5a, HSV).

Kun je je liefde voorstellen zonder dat één partij ook maar iets aantrekkelijks voor de ander heeft? Kun je je voorstellen dat God liefde voor ons kon opbrengen toen we totaal onaantrekkelijke zondaars voor Hem waren (zie Romeinen 5:8)? Hij gaf zijn Zoon toen we zelfs nog vijanden van Hem waren (zie Romeinen 5:10).

Jawel, alles is anders geworden. In Jezus zijn we Vaders mooie, meest gewilde, geliefde en bevoorrechte kinderen. Maar dat verdienen we niet aan onszelf. Híj koos ons uit. Híj rechtvaardigde ons. Híj gaf ons zijn glans en glorie. Zijn genade was liefde van één kant. Die is dan ook met geen mogelijkheid te beïnvloeden.

Genade leert je om vreugde te scheppen in afhankelijkheid. Dat is best moeilijk voor trotse mensen, die toch nog proberen op een of andere manier aantrekkelijk gevonden te worden. We zouden God wel willen paaien met onze gehoorzaamheid, gebeden, aanbidding wellicht, zodat Hij iets meer aandacht voor ons heeft, iets meer liefde. Maar zodra we iets proberen te verdienen, vervalt de genade, de onverdiende gunst. Zelfs onze nederigheid kan ons in de weg staan, als we denken dat God daar wel van onder de indruk zal zijn.

Jezus bracht genade en waarheid (zie Johannes 1:17). De naakte waarheid waar God ons in wil plaatsen, is dat we alleen maar als bedelaars voor hem kunnen verschijnen. Blije bedelaars, welteverstaan: want let dan eens op hoeveel overvloed van genade Hij geeft.

Je voelt je de koning te rijk!