Echte VredeVoorbeeld

Wanneer het niet langer gaat om ons gelijk, maar dat we voorbij ons gelijk vrede willen stichten met onze ‘vijanden’, wanneer het niet langer gaat om onze wil, maar steeds meer om Gods wil in ons leven, wanneer wij niet meer centraal staan, maar gaan voor vrede én heiliging, dan komen we vanzelf op het punt dat we willen groeien in zelfbeheersing.

Zelfbeheersing is zo’n woord dat op zoveel verschillende manieren belicht kan worden. Maar in ons leesplan wil ik het heel eenvoudig houden en aan de hand van de woorden van 1 Petrus 3 vers 10 vooral focussen op onze woorden. Want als we kijken naar vrede stichten voorbij onszelf, dan is het zo belangrijk om te leren om onze tong, oftewel de woorden die we spreken, in toom te houden.

Het is zo makkelijk om toch nog even iets te zeggen. Even een opmerking te droppen. Gewoon omdat we het zo oneerlijk vinden. Maar juist dat is het verschil. Petrus roept zijn lezers op om hun tong te behoeden voor het kwaad, kortom waak over de woorden die je zegt. Of in de woorden van koning David in Psalm 141: ‘Stel een wacht voor mijn mond, waak over de deuren van mijn lippen’.

Laten we, net als koning David, dit gebed bidden. Want we willen samen streven naar vrede met allen, maar daarvoor is het zo belangrijk dat we leren om te kunnen onderscheiden wanneer we moeten spreken en vooral wanneer we moeten zwijgen.