Alles weggeven... en alles weer terugkrijgenVoorbeeld

Een blijvende nalatenschap

Je hebt verschillende vragen op verschillende momenten in je leven. Wanneer we in de twintig zijn, vragen we ons vaak af: “Met wie ga ik trouwen en wat wordt mijn baan?” Wanneer we in de dertig zijn, beginnen we ons af te vragen: “Wat wordt mijn carrière en hoe ziet de toekomst van mijn kinderen eruit?”

Zijn we in de veertig dan wordt de vraag: “Is deze baan precies wat ik wilde, en waarom valt het leven mij zo tegen?" Komen we in de vijftig, dan kijken we achterom en vooruit: "Hoe gaat het tot nu toe en wat voor belangrijks ga ik nog doen in de komende 25 jaar?”

Zijn we in de zestig geworden, dan worden de vragen eenvoudiger: “Blijf ik voorlopig gezond en wanneer zie ik mijn kleinkinderen?” Zijn we in de zeventig, dan beginnen we pas echt naar het verleden te kijken en vragen we ons af: “Was het het allemaal waard, of zal iemand het nog herinneren?”

Ben je tachtig jaar oud geworden, dan hechten we waarschijnlijk minder waarde aan onze bezittingen. Aan de andere kant zullen juist de immateriële dingen ons de meeste vreugde geven:

• Een telefoontje van een vriend
• De aanraking van de hand van je partner
• Een rustige wandeling door Gods schepping
• De aanwezigheid van je kinderen
• Het lachen van je kleinkinderen

Het grappige van levensvragen is dat de vragen die we aan het eind stellen, de vragen zijn die we aan het begin zouden moeten stellen. Het is erg lastig om een betekenisvol leven te leiden zonder je bewust te zijn van het einde. Waarop hopen we, waar dromen we van als het gaat om ons leven, ons gezin, en onze kinderen?

Ik hoop dat we het nu direct kunnen hebben over een aantal vragen die we uit de weg gaan – over onze sterfelijkheid, over ons gevoel van betekenis en succes. En dat we ontdekken dat we het niet over het einde hebben maar over onze waardevolle nalatenschap.

Toepassing: Hoe ziet succes er volgens jou uit? Zal succes er anders uitzien wanneer je aan het einde van je leven gekomen bent?