Een God die straft

Wist je dat veel mensen in Nederland kijken naar God als een rechter? Als ik iets goed doe dan is er zegen en als ik iets fout doe dan is er straf. Een God die straft als ik iets verkeerd doe. Deze manier van denken is sterk in Nederland door het calvinisme, een (tweede) kerkhervorming door Calvijn. Calvijn was een jurist en onze grondwet is zelfs sterk gebaseerd op calvinistische principes, standpunten en uitgangspunten.

Het is waar dat ongehoorzaamheid aan God leidt tot straf. Voordat Jezus aan het kruis stierf voor onze zonden was dit dagelijkse praktijk, lees maar in Rechters, 1 en 2 Samuel, 1 en 2 Koningen, 1 en 2 Kronieken. Maar God zegent liever dan dat Hij straft! Dat staat zelfs voor deze Bijbelboeken nadat God zegt dat we geen beelden mogen maken. God beperkt straft tot het 3e geslacht, maar zegent onbeperkt tot het duizendste geslacht. Het enige wat Hij vraagt is Hem te erkennen als de enige God en Hem lief te hebben.

Het is net zoals met de discipelen die Jezus zagen als de Messias, maar het aspect lijden begrepen ze niet. Zo is het ook met dit beeld. Het sterven van Jezus aan het kruis is namelijk niet alleen een juridische zaak, zodat jouw fouten je niet meer worden aangerekend en je bij God kunt komen. Het is een uitnodiging!

Door te geloven in Jezus kom je in relatie met God. Door geloof in Jezus kom je in de rijkdom van genade. Deze hoef je niet te verdienen, maar word aan jou gegeven. Je komt in de rijkdom van relatie met de Vader, Zoon en Heilige Geest. De God die alles gemaakt heeft, is dan met jou verbonden. Dat is groots, dat is ongelooflijk.

Durf je te bidden:
“Jezus, ik geloof dat U de zoon van God bent. Openbaar mij de liefdevolle uitnodiging.”