In Vuur en Vlam - Inspiratie Over Geloof, Passie en Opstaan Voorbeeld

Vuur op je tong

"Door het luide roepen schudden de deurpinnen in de dorpels, en de tempel vulde zich met rook. Ik schreeuwde het uit: 'Wee mij! Ik moet zwijgen...'"

Ik kan niet spreken. Op mijn tong zijn dezelfde woorden als van ieder ander. Ik ben besmet met dezelfde taal. De taal van ‘het valt wel mee’ en ‘het gaat wel weer voorbij’. De taal van ‘enerzijds-anderzijds’. Grijze woorden die als een smorende deken over mijn hart liggen. Ik adem dezelfde lucht. Ik drink hetzelfde water. Ook ik leef van de winsten van de leugen en het onrecht. Hoe zal ik spreken?

"Toen nam een van de serafs met een tang een gloeiende kool van het altaar en vloog daarmee op mij af. Hij raakte mijn mond ermee aan en zei: 'Nu zijn je lippen gereinigd. Je schuld is geweken, je zonden zijn tenietgedaan.'"

Maar dan komt buiten mij, van boven, een vurige kool, die mijn grijze hersens, mijn lamme handen en mijn weke lippen aanraakt. Vuur van buiten, op iemand zoals iedereen. Ik, Jesaja, hoor mijn lippen voor het eerst de woorden zeggen die mijn hart zolang had gezocht. "Hier ben ik." Ik ben gekomen om aan armen en gevangenen te bevrijden, hongerigen te voeden, recht te maken wat krom is. Dit vuur danst op mijn lippen. Mijn wangen gloeien… eerst van schaamte, dan een blos van liefde gevolgd door een rood bezwete kop van inspanning.

Om over na te denken:
'Het valt wel mee', 'het gaat wel weer voorbij', 'enerzijds-anderzijds'... Otto legt de vinger op een zere plek. Herken je die gedachte? Jesaja heeft het gevoel dat hij verpulverd wordt door de aanwezigheid van de Heilige. Nadat hij de bevrijding van de last van schuld en schaamte heeft ervaren antwoord Jesaja op de vraag van God wie Hij kan zenden: 'Hineni: hier ben ik.' Jesaja geeft aan dat hij aanwezig, beschikbaar is en laat zich zenden. Om hongerigen te voeden, recht te maken wat krom is.

Wat antwoord jij als God roept wie Hij kan 'zenden'? In jouw buurt, voor jouw collega's, in jouw klas?