Zout en LichtVoorbeeld

In oude tijden was zout onmisbaar. Dit mineraal had een medicinaal doel, als natuurlijke ontsmetting bij het schoonmaken van wonden en het doden van bacteriën. Zout werd ook gebruikt om voedsel te bewaren, vooral in een heet klimaat waar het snel bederft. Verder gaf het smaak, net zoals nu.

In de Schriften waarschuwt Jezus zijn volgelingen om niet zoutloos te worden. Het zout in die tijd was meestal afkomstig van de oevers van de Dode Zee. Het was een onzuiver mengsel van kalkachtige zoutafzettingen dat leek op echt zout. Maar het had niet de eigenschappen daarvan. Na verloop van tijd loste het echte zout op en bleef er alleen een nutteloos restant over dat alleen geschikt was om op het land te gooien.

Het idee van iets wat eruit ziet als zout, maar niet de nuttige eigenschappen ervan heeft, is bijzonder teleurstellend. Daarom wil Jezus dat wij onze zoute eigenheid bewaren, zodat we een blijvende invloed kunnen hebben op de wereld. Dat betekent dat we een goede relatie met Hem hebben en dat we Zijn opdrachten uitvoeren.

De Kerk is geroepen om smaak te geven aan elk aspect van het leven en de cultuur, om de invloed van zonde en het kwaad te bestrijden. Zo kan de wereld een betere plek worden, waarin wij kunnen openbloeien.