Geloven is natte sokken krijgenVoorbeeld

Petrus, geen woorden maar daden!

Petrus is voor mij echt een held, een geloofsheld.

Petrus, een bijzonder mens. Hij is het type ruwe bolster met pit, van eerst doen dan denken. Ik woon en werk in Rotterdam. En hij is een beetje een echte Rotterdammert. Hij is van type: ‘geen woorden maar daden!’.

Zijn hele leven (tenminste wat bekend is door de Bijbel) wordt gekenmerkt doordat hij bijna altijd doet, handelt en uitstapt in geloof. Hij staat niet bekend als een enorme denker. Petrus is niet iemand die eerst zijn kosten gaat berekenen, hij doet het gewoon. Soms is een beetje nadenken niet onverstandig, maar hij is ook degene die er is. Petrus is tevens een echte vriend. Hij heeft ook een paar missers gemaakt, zoals het verloochenen van Jezus. Tegelijk was hij wel de enige die daar zat daar bij het vuur. Je kan van hem zeggen wat je wilt, maar Petrus zat bij het vuur, was vlakbij Jezus. Hij was er wel! Dat is eigenlijk iets erg moois. Later wordt hij door Jezus weer in ere hersteld en dan is het hek van de dam en gaat Petrus los. Ik denk dat Petrus echt een goede trouwe vriend is. Hij leeft vanuit zijn hart.

Toch nog even terug komen op dat verloochenen. Doen we dat zelf ook niet dagelijks? Jezus ontkennen, afwijzen, bagatelliseren en kleiner maken. En dat is ook gelijk een les voor ons allemaal. Ik herken me ergens wel in deze man. Hij is niet zo een super geestelijke man die alles doordenkt en er uitvoerig een bidstond over organiseert. Hij ziet nood en handelt, hij maakt iets mee en springt uit de boot, hij leeft vanuit passie… Ik houd daarvan.

Dat verhaal is, vind ik ook wel grappig en inspirerend maar ook lastig. Ik vraag me dan ook af of het makkelijk samenwerken is met hem. Eigenlijk denk ik wel.

Mijn jongste dochter van 5 lijkt een beetje op hem. Ondanks alles vertrouwt ze nog steeds op haar papa. Ze doet het af en toe nog wel eens (meestal onverwachts) dat ze gewoon in mijn armen springt van de trap. Eerlijk gezegd vind ik dat soms best eng en moet ik vaak tegen haar zeggen, niet springen. Maar je weet wellicht hoe dat gaat, ze horen je mogelijk wel maar luisteren niet... dus springt ze!

Dan doet Petrus wat we stiekem denk ik allemaal wel zouden willen, maar niet allemaal zouden durven… of misschien toch wel... Uit de boot stappen en over het water naar Jezus toelopen. Wat een held! Hij vraagt Jezus hem te roepen om naar Jezus toe te komen en dan stapt hij uit en loopt naar Jezus toe.

Eerlijk gezegd heb ik wel eens gedacht, zou ik dat ook kunnen in geloof. Maar misschien moet ik beginnen wanneer ik bij het zwembad ben. Een leuke combinatie van op safe spelen en een slag om de arm houden en geen nat pak halen… misschien is dat toch een gebrek aan geloof...

Vragen:
Durf jij dit te doen…?, Durf jij natte sokken te halen?, Durf jij uit de boot te stappen en een risico te lopen? Hoeveel lef heb jij? Leef jij vanuit je hart?