Dag 11

In Mattheüs 2 zien we een kwaadaardige en angstige leider, genaamd koning Herodes, die wanhopig probeerde elke bedreiging voor zijn regering te vernietigen. Hij hoorde het nieuws dat Christus geboren was van de wijzen die vanuit het oosten waren gereisd. De wijzen wilden deze “Koning der Joden” zelf aanbidden, dus vroegen ze Herodes waar ze Hem konden vinden.

Naarmate je verder leest in dit hoofdstuk, zie je een meesterlijk plan om de wijzen te gebruiken om Jezus in Bethlehem te vinden. Maar Herodes wilde helemaal niet deze Jezus aanbidden. Hij was bedrieglijk en zijn jacht begon.

“En nadat zij de koning aangehoord hadden, gingen zij op weg. En zie, de ster die zij in het oosten gezien hadden, ging hun voor, totdat hij boven de plaats kwam te staan waar het Kind was. Toen zij de ster zagen, verheugden zij zich met zeer grote vreugde. En toen zij in het huis kwamen, vonden zij het Kind met Maria, Zijn moeder, en zij vielen neer en aanbaden Het. Zij openden hun schatkisten en brachten Hem geschenken: goud en wierook en mirre.” (Mattheüs 2:9-11, HSV)

Nadat de wijzen Christus hadden ontmoet, hadden ze kunnen bezwijken onder de druk van koning Herodes om terug te keren met informatie over de verblijfplaats van Jezus. Maar Mattheüs 2 zegt dat ze "door een aanwijzing van God in een droom gewaarschuwd waren om niet terug te keren naar Herodes" (vs. 12, HSV) en dat is wat ze deden. Ze gingen hun eigen weg terug naar huis, waarna de reis van Jozef en Maria begon: ze ontvluchtten Bethlehem om Jezus te beschermen tegen Herodes en zijn moorddadige achtervolging.

Historisch gezien weten we niet veel over deze wijzen. Er zijn veel theorieën over wie ze waren en waar ze vandaan kwamen, maar wat we uit het lezen van deze tekst kunnen opmaken is dat ze de 'goddelijke waarschuwing' meer vreesden dan koning Herodes zelf.

Als je erover nadenkt, nemen we veel dagelijkse beslissingen uiteindelijk vanwege de vrees voor God of de vrees voor de mens. We denken graag dat we God altijd meer vrezen en dat het ons niet uitmaakt wat iemand denkt, maar we weten dat dat niet waar is; soms krijgt sociale druk de overhand. De kritiek van mensen kan kwetsend zijn en het applaus van mensen kan opwindend zijn. Als we niet oppassen, kunnen we leven en sterven door de woorden en bevestigingen van anderen.

Actie: als je nadenkt over de druk en stress die je in je dagelijks leven voelt, komen deze dan van de mens of van God? Wie probeer je met je leven meer te plezieren en te eren? Als het erop lijkt dat je de mens meer vreest dan God, bekeer je daar dan vandaag nog van. Vraag God om je er deze kerstperiode aan te herinneren dat Hij Heer en heerser is over je leven en over de hele schepping. Denk vandaag na over het vers: "de volmaakte liefde drijft de vrees uit" (1 Johannes 4:18, HSV).