Schuilplaats

"Want U bent mijn rots en mijn burcht! Wijs mij dan de weg en leid mij zachtjes, omwille van Uw Naam" (Psalm 31:4, HSV).

In onze welvarende westerse cultuur ontgaat het je vaak, maar voor de meeste mensen is deze wereld geen comfortabele plek. Het bestaan is een struggle for life, de gevaren en bedreigingen eindeloos. Psalm 31 drukt iets van dat besef uit. Er wordt geroepen om een schuilplaats, een toevlucht. Een provisorische schuilhut is daarbij onvoldoende. Met minder dan een vesting op een hoge rots kan het niet toe.

Met Kerst vieren we dat God de rollen omgedraaid heeft. In Jezus wordt Hij zelf een opgejaagd en ontheemd mens. Op zoek naar een schuilplaats moet Hij genoegen nemen met een voerbak in een provisorisch onderkomen. Later zal Hij zeggen dat de Mensenzoon niet eens een plek heeft om zijn hoofd neer te leggen. Aan zo’n God durf ik me wel toe te vertrouwen. Op U, mijn Heiland, blijf ik hopen!

Gebed

God,
U bent mijn rots en mijn toevlucht.
Wees het voor iedereen
die een schuilplaats ontbeert.
Amen.