Infinitum Advent: Schoonheid zien, week 1Voorbeeld

De menswording van de schoonheid Zelf kwam naar de wereld. De Schepper van alle mooie dingen werd geopenbaard in het vlees. En toch — "de wereld heeft Hem niet gekend"? (Johannes 1:10, HSV) Hoe is dat mogelijk?

Misschien kon de wereld Jezus niet herkennen omdat Hij zo anders kwam dan hoe ze hadden verwacht dat de Messias Zich zou openbaren.

In plaats van op een uitgerold rood tapijt te komen, werd Hij aangekondigd bij nederige herders.
Inplaats van te komen als een machtige Hercules, kwam Hij als een klein hopeloos mensenkind.
In plaats van te komen met een leger soldaten, kwam Hij met een koor van zingende engelen.

Net als de verwachtingen van wie Jezus eigenlijk zou moeten zijn, hebben wij vaak verwachtingen en vooroordelen over wat schoonheid is. Maar onze mogelijkheid om schoonheid te zien, hangt vooral af van hoe we het benaderen.

John O'Donohue beschrijft dit proces zo mooi in zijn boek Beauty: The Invisible Embrace.

"Wanneer we eerbiedig naderen, dan zullen geweldige dingen besluiten ons te benaderen. Ons werkelijke leven komt naar boven en dat licht zal de verborgen schoonheid van dingen opwekken. Als we met eerbied op de aarde wandelen, dan besluit schoonheid om ons te vertrouwen. Het overhaaste hart en de arrogante geest missen de zachtheid en het geduld om die omhelzing binnen te gaan." ― John O'Donohue, Beauty: The Invisible Embrace

Als we met een "overhaast hart en een arrogante geest" leven, is het moeilijk om schoonheid te omarmen. We zijn vaak zo gehaast dat we niet even kunnen afremmen om daadwerkelijk schoonheid te zien. Of we hebben bepaalde verwachtingen van wat ze hoort te zijn. In die zin proberen we schoonheid onder controle te krijgen om haar te maken zoals wij zelf dat willen.

We verwachten vaak dat schoonheid tevoorschijn komt zoals schitterend heldere sterren of kleurrijke zonsondergangen. En soms gebeurt dat ook. Maar soms komt schoonheid gewoon op een normaal moment van de dag. En vraagt ze ons om even te stoppen en haar daar echt te zien.

In de eenvoudige uitnodiging van een kind om te spelen.
In de vriendelijke lach van een vreemde.
In het vergevende woord van een vriend.

Het aanschouwen van schoonheid vraagt om overgave. We kunnen Jezus ontvangen, de Schoonheid Zelf, als we onze verwachtingen, controle, en agenda los kunnen laten van hoe Hij eruit zal zien en hoe Hij in ons midden zal verschijnen.

Deze week zullen we overgave oefenen door de wereld te benaderen met eerbied, openheid, en nieuwsgierigheid zodat we de schoonheid van God kunnen waarnemen in gewone, tastbare uitdrukkingen, overal om ons heen.

Hoe zou het er uit kunnen zien om deze week "met eerbied over de aarde te wandelen" om Gods aanwezigheid te kunnen ontdekken in schoonheid?