Infinitum Advent Gezin: week 4Voorbeeld

Voordat Jezus was geboren, kreeg zijn tante een baby toen ze eigenlijk al te oud was (maar God doet zelfs nu nog verrassende dingen)! Toen Elizabeth (Jezus' tante) hoorde over de baby die ze zou krijgen, wist ze meteen dat het God was die aan het werk was. Toen Jezus' oom Zacharias erover hoorde, had hij moeite om te geloven dat God zoiets verrassends kon doen. We moeten Zacharias wellicht niet veroordelen. Misschien hadden wij wel hetzelfde gedaan! Maar toen Zacharias begon te twijfelen, deed God EEN ANDER verrassend ding: Hij nam Zacharia's stem weg! WAT?! Gebeurt dat echt?

Je zou in de verleiding kunnen komen om te denken dat God teleurgesteld is & dit gebruikt als een straf voor Zacharias. Maar blijkbaar zag Zacharias dit niet zo. Ik weet zeker dat het niet gemakkelijk geweest is om lange tijd niet te kunnen praten, maar hoewel we niet weten hoe Zacharias zich voelde tijdens die maanden, weten we wel dat hij eerst God dankte toen God Zacharias zijn stem teruggaf. Wie had dat gedacht?

Een leuk gedeelte van het verhaal is dit: Zacharias kreeg zijn stem terug nadat zijn zoon was geboren en hij het eens was met de naam die God en Elizabeth aan de baby hadden gegeven, namelijk Johannes. In die tijd was dat een vreemde keuze omdat de meeste families hun kinderen vernoemden naar familieleden en er geen Johannes in de familie was.

Deze baby werd later een geweldige prediker. Hij onderwees tienduizenden mensen over Jezus; hij gaf mensen hoop en hielp hen om Gods plan voor hun leven te volgen. En zijn naam was niet het enige rare in zijn leven. De kleding en het voedsel van Johannes waren net zo vreemd als zijn hele leven. Maar vreemd (Johannes) en verrassend (God) zijn nogal verbonden met elkaar; God hield van de rariteiten van Johannes en hield ervan om met hem samen te werken.

Zacharias wist hier niets van af toen Johannes nog een baby was! Maar God wist het wel. Zacharias had moeite met Gods verrassende plannen & soms hebben wij er ook moeite mee omdat we het eind van het verhaal niet kennen, alleen maar het begin.

Dus laten we onze hersenspieren even rekken die ons helpen om op God te kunnen vertrouwen als dingen gebeuren die nogal raar lijken. Stel je bijvoorbeeld voor dat een vakantie die je voor de volgende maand had gepland, net wordt gecanceld... Kan je een manier bedenken waarop dit misschien het verrassende werk van God kan zijn?

Stel dat je leraar je vraagt om een projectgroep te vormen met iemand uit je klas die je niet leuk vind... kan je dan een manier (of twee of tien) bedenken waarop dit misschien de verrassende hand van God is?

En wat als je tot de ontdekking komt dat je moeder een baan heeft gekregen in een andere plaats en dat je binnen een paar maanden gaat verhuizen... kan je je dan bedenken dat dit misschien wel het verrassende werk van God is?

Zelfs als deze voorbeelden niet waar zijn — of zelfs als het God niet was die tegen je leraar zei om die-en-die in jouw projectgroep te plaatsen — moeten we de vaardigheid oefenen om naar Gods verrassende werk te kijken. Dit traint onze hersenspieren die ons helpen om welwillend te staan tegenover Gods onverwachte werk als dat in ons leven opduikt.

Is er op dit moment een situatie in je leven waar God mogelijk een verrassend werk aan het doen is?

Kan je je voorstellen hoe God dit jaar een verrassend werk gaat doen in jouw kerstverhaal?

Probeer Zacharias time-out eens uit. Probeer eens een minuut lang stil te zijn met je familie of vrienden... was het moeilijk? Waarom?