Vol verwachting

Jeroen voor 't Hekke - God ziet jou

Afrekening

Mark Stoorvogel - Intimiteit met God

10 tips voor een gelukkig huwelijk

Uw Koninkrijk kome

Genade voor elke dag (8)

Gedichten over Hemelvaart!

Blij in de Heer!

Gedichten over Levend water!

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="ACT.6.1+ACT.6.2+ACT.6.3+ACT.6.4+ACT.6.5+ACT.6.6+ACT.6.7+ACT.6.8+ACT.6.9+ACT.6.10+ACT.6.11+ACT.6.12+ACT.6.13+ACT.6.14+ACT.6.15">
 <div class="p">1Toen er steeds meer mensen bijkwamen die in Jezus geloofden, ontstond er op een gegeven ogenblik ontevredenheid bij de Griekssprekende gelovigen. Zij klaagden dat de Hebreeuwssprekenden het dagelijks voedsel niet eerlijk verdeelden. De weduwen uit hun groep kregen minder dan de anderen. 2De twaalf apostelen riepen alle gelovigen bijeen. &#8216;Wij kunnen niet alles tegelijk,&#8217; zeiden zij. &#8216;Als wij het voedsel moeten uitdelen, hebben wij geen tijd meer om erop uit te gaan en Gods boodschap door te geven. 3Dat lijkt ons niet goed. Daarom willen wij enkele geschikte mannen aanstellen, die deze taak van ons kunnen overnemen. Kies er zeven uit die goed bekend staan: wijze, verstandige mannen, vol van de Heilige Geest. 4Wijzelf zullen al onze tijd besteden aan het bidden, het spreken over Gods boodschap en het onderwijzen.&#8217; 5Zij vonden het allemaal een goed voorstel en kozen zeven mannen uit: Stefanus (een man vol van de Heilige Geest en met een groot geloof), Filippus, Prochorus, Nikanor, Timon, Parmenas en Nikola&#252;s (iemand uit Antiochi&#235; die voordat hij christen werd al tot het Joodse geloof was overgegaan). 6De mannen werden aan de apostelen voorgesteld. Die baden voor hen en legden de handen op hen.</div><div class="p"> 7Gods boodschap kreeg steeds meer bekendheid. In Jeruzalem nam het aantal volgelingen van Jezus sterk toe. Ook veel priesters gaven gehoor aan de oproep in Jezus te gaan geloven.</div><div class="p"> 8Stefanus was vol van geloof en kracht van God. Hij deed grote wonderen en buitengewone dingen onder het volk. 9Maar er waren mensen die vonden dat hij daarmee niet mocht doorgaan. Zij hoorden bij de synagoge van de zogenaamde Libertijnen uit Cyrene, Alexandri&#235;, Cilici&#235; en Asia. 10Zij begonnen met hem te discussi&#235;ren en probeerden hem te overtroeven, maar dat lukte niet. Hij was hen veruit de baas door de grote overtuiging en scherpzinnigheid waarmee hij sprak. Het was duidelijk dat Gods Geest hem leidde. 11Toen stookten zij een paar mannen op het praatje rond te strooien dat zij Stefanus slechte dingen over Mozes en God hadden horen zeggen. 12Daarmee zetten ze het volk, de leiders en de bijbelgeleerden tegen hem op. Zij gingen naar hem toe, grepen hem vast en brachten hem voor de Hoge Raad. 13Zij lieten ook enkele valse getuigen komen die allerlei beschuldigingen tegen hem inbrachten: &#8216;Deze man valt de heilige tempel en de wet aan. 14Wij hebben hem horen zeggen dat die Jezus van Nazareth de tempel zal afbreken en de oude gebruiken zal veranderen, de gebruiken die Mozes ons heeft gegeven.&#8217; 15Terwijl de mannen van de Hoge Raad Stefanus onderzoekend aankeken, zagen zij dat zijn gezicht leek op dat van een engel.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch7" data-usfm="ACT.7.1+ACT.7.2+ACT.7.3+ACT.7.4+ACT.7.5+ACT.7.6+ACT.7.7+ACT.7.8+ACT.7.9+ACT.7.10+ACT.7.11+ACT.7.12+ACT.7.13+ACT.7.14+ACT.7.15+ACT.7.16+ACT.7.17+ACT.7.18+ACT.7.19+ACT.7.20+ACT.7.21+ACT.7.22+ACT.7.23+ACT.7.24+ACT.7.25+ACT.7.26+ACT.7.27+ACT.7.28+ACT.7.29+ACT.7.30+ACT.7.31+ACT.7.32+ACT.7.33+ACT.7.34+ACT.7.35+ACT.7.36+ACT.7.37+ACT.7.38+ACT.7.39+ACT.7.40+ACT.7.41+ACT.7.42+ACT.7.43+ACT.7.44+ACT.7.45+ACT.7.46+ACT.7.47+ACT.7.48+ACT.7.49+ACT.7.50+ACT.7.51+ACT.7.52+ACT.7.53+ACT.7.54+ACT.7.55+ACT.7.56+ACT.7.57+ACT.7.58+ACT.7.59+ACT.7.60">
 <div class="p">1De hogepriester vroeg: &#8216;Is het waar wat zij zeggen?&#8217; 2Stefanus antwoordde: &#8216;Broeders en vaders van ons volk, luister! Toen Abraham nog in Mesopotami&#235; woonde, verscheen God aan hem en zei: 3&#8220;Verlaat uw land en uw familie en ga naar het land, dat Ik u zal wijzen.&#8221; 4Hij trok weg uit zijn vaderland en ging naar Charan. Daar bleef hij wonen tot zijn vader, die met hem mee was gegaan, stierf. Daarna leidde God hem naar dit land, waar u nu woont. 5Maar God gaf hem er niets van in eigendom, nog geen meter. God beloofde het aan Abrahams nakomelingen te geven, hoewel hij nog steeds geen kinderen had. 6God zei: &#8220;Uw nakomelingen zullen vierhonderd jaar in een vreemd land wonen, ze zullen daar slaven zijn en slecht behandeld worden. 7Maar het volk dat hen onderdrukt, zal Ik straffen. Daarna zal uw volk wegtrekken en Mij hier op deze plaats dienen en eren.&#8221; 8God zei tegen Abraham dat hij en al zijn nakomelingen besneden moesten worden. Dat zou het teken zijn van Gods verbond met hem. Later werd zijn zoon Isaak geboren. Toen die acht dagen oud was, werd hij besneden. Hetzelfde deed Isaak later bij zijn zoon Jakob. En Jakob deed het ook weer bij zijn twaalf zonen, die de stamvaders van ons volk zijn.</div><div class="p"> 9Een van Jakobs zonen, Jozef, werd door zijn broers als slaaf verkocht, omdat ze jaloers waren. Jozef kwam in Egypte terecht, maar God liet hem niet aan zijn lot over. 10Hij haalde hem telkens weer uit de moeilijkheden en gaf hem veel wijsheid. Daardoor kwam Jozef in de gunst bij de farao, de koning van Egypte, die hem aanstelde als gouverneur. Jozef kreeg het bestuur over heel Egypte en over de hofhouding van de farao. 11In die tijd brak er in Egypte en Kana&#228;n een zware hongersnood uit, zodat Jakob en zijn familie niets meer te eten hadden. 12Jakob hoorde dat er in Egypte nog wel voedsel was te krijgen en stuurde zijn zonen er naar toe. Later stuurde hij hen nog eens. 13Bij deze tweede keer vertelde Jozef dat hij hun broer was en hij stelde hen voor aan de farao.</div><div class="p"> 14Daarna liet Jozef zijn oude vader Jakob en zijn hele familie overkomen, bij elkaar vijfenzeventig mensen. 15Jakob bleef in Egypte wonen en is daar ook gestorven. Ook zijn zonen hebben er tot hun dood gewoond. 16Hun lichamen werden naar Sichem overgebracht en in het graf gelegd dat Abraham voor veel geld van de familie van Chamor had gekocht.</div><div class="p"> 17De tijd dat God zijn belofte aan Abraham zou waarmaken, kwam steeds dichterbij. Het volk werd in Egypte groter en groter. 18Maar toen er een nieuwe koning kwam, die Jozef niet gekend had, zag het er niet best voor hen uit. 19Op een sluwe manier wist die koning ons volk het leven zuur te maken. Hij verplichtte hen zelfs hun pasgeboren kinderen buiten neer te leggen, in weer en wind en aan hun lot over te laten, zodat het volk niet meer zou groeien. 20In die tijd werd Mozes geboren. Hij was in Gods ogen een mooi kind en de eerste drie maanden werd hij door zijn ouders verzorgd. 21Maar toen zij hem niet langer verborgen konden houden, legden zij hem te vondeling, waarna hij werd gevonden door de dochter van de farao. Zij nam hem aan en zorgde voor hem als haar eigen kind. 22Hij kreeg een grondige opleiding in de Egyptische wetenschap en was krachtig in zijn handel en wandel.</div><div class="p"> 23Toen Mozes veertig jaar was, besloot hij te gaan kijken hoe het met de Isra&#235;lieten ging, die waren tenslotte zijn eigen volk. 24Hij ging er naar toe en zag dat een van hen door een Egyptische opzichter mishandeld werd. Mozes nam het voor hem op en sloeg de Egyptenaar dood. 25Hij dacht dat zijn volk wel zou begrijpen dat God hem had aangewezen om hen te bevrijden. Maar dat begrepen zij niet! 26De volgende dag was Mozes er weer en zag twee Isra&#235;lieten met elkaar vechten. Hij probeerde hen te laten ophouden en zei: &#8220;Waarom doen jullie elkaar kwaad? Jullie zijn toch broeders!&#8221; 27Maar de man die begonnen was, zei tegen Mozes: &#8220;Waar bemoeit u zich mee? Denkt u dat u onze leider en rechter bent? 28Of wilt u mij soms ook doodslaan, zoals gisteren die Egyptenaar?&#8221; 29Mozes schrok daar erg van en vluchtte het land uit. Hij ging in Midian wonen en kreeg daar twee zonen.</div><div class="p"> 30Veertig jaar later was Mozes op een dag in de woestijn bij de Sina&#239; en zag daar een engel van God in de vlammen van een brandende braamstruik. 31Hij wist niet wat hij zag. Toen hij dichterbij kwam om het beter te kunnen bekijken, sprak God tegen hem. 32&#8220;Ik ben de God van uw voorouders, de God van Abraham, Isaak en Jakob.&#8221; Mozes begon te beven van schrik en durfde niet meer te kijken. 33God zei tegen hem: &#8220;Trek uw sandalen uit, want de grond waarop u staat, is heilig. 34Ik heb gezien en gehoord hoe mijn volk in Egypte wordt onderdrukt en mishandeld, hoe het zucht van ellende. Ik ben gekomen om het te bevrijden. Daarom wil Ik u naar Egypte sturen.&#8221;</div><div class="p"> 35Mozes werd dus naar Egypte gestuurd om het volk van Isra&#235;l te bevrijden, het volk dat niets van hem wilde weten. Hij zou de leider worden van de mensen die tegen hem hadden gezegd: &#8220;Denkt u soms dat u onze leider en rechter bent?&#8221; Door de engel die in de brandende braamstruik aan hem verscheen, gaf God hem daar de macht voor. 36Mozes bracht het volk van Isra&#235;l uit Egypte en deed opzienbarende dingen, grote wonderen, niet alleen in Egypte, maar ook bij de Schelfzee en in de woestijn waar hij veertig jaar met hen rondzwierf. 37Deze Mozes zei tegen onze voorouders: &#8220;God zal uit uw midden een profeet laten opstaan, iemand zoals ik.&#8221; 38Toen onze voorouders bij de berg Sina&#239; bijeen waren, ging hij de berg op en ontmoette daar de engel van God. Wat de engel tegen hem zei, moest hij aan het volk overbrengen. Dat waren woorden van leven, die aan u moesten worden doorgegeven. 39Maar onze voorouders wilden Mozes niet gehoorzamen. Zij hadden er genoeg van achter hem aan te lopen en verlangden terug naar Egypte. 40Terwijl Mozes op de berg Sina&#239; was, zeiden zij tegen zijn broer A&#228;ron: &#8220;Maak goden voor ons die voor ons uit kunnen gaan. Want wij weten niet wat er met Mozes gebeurd is, die ons uit Egypte heeft geleid.&#8221; 41Zij maakten een beeld in de vorm van een kalf. Toen het klaar was, legden zij er offers voor neer en vierden uitbundig feest. Zij genoten van wat ze hadden gemaakt. 42God keerde Zich van hen af en liet hen hun gang gaan. Zij begonnen de zon, de maan en de sterren te vereren. Zo staat het bij de profeet Amos geschreven: &#8220;Zeg eens, volk van Isra&#235;l, hebt u tijdens die veertig jaar in de woestijn dieren voor Mij geslacht? Hebt u Mij offers gebracht? 43Nee, u had alleen maar aandacht voor andere goden. U hebt de tent van de god Moloch en het beeld van de sterregod Refan meegesjouwd. U hebt beelden vereerd die door uzelf waren gemaakt. Daarom zal Ik u wegvoeren naar verre streken, nog verder dan Babel.&#8221;</div><div class="p"> 44In de woestijn hadden onze voorouders de tabernakel met daarin Gods wetten. Mozes had die tabernakel in opdracht van God gemaakt, volgens het voorbeeld dat hij had gezien. 45Later werd die tent door ons volk hier gebracht. Dat gebeurde toen het onder leiding van Jozua het land had ingenomen en alle inwoners eruit had verjaagd. Ons volk heeft de tent bij zich gehad tot in de dagen van David, 46een man die bij God in de gunst stond. David vroeg of hij voor God een huis mocht bouwen, een vast onderdak te midden van het volk van Isra&#235;l. 47Zijn zoon Salomo bouwde een huis voor God, 48maar de Allerhoogste God woont niet in een gebouw dat door mensen gemaakt is. Door de profeet Jesaja zei Hij: 49&#8220;De hemel is mijn troon en de aarde is mijn voetenbank. Wat voor tempel kunt u dan voor Mij bouwen die Mij tot een huis zou kunnen zijn om daarin te wonen? 50Ik heb de hele wereld gemaakt!&#8221;</div><div class="p"> 51Halsstarrige heidenen! U verzet zich altijd tegen de Heilige Geest. U bent geen haar beter dan uw voorouders. 52Welke profeet werd door hen niet vervolgd? Zij hebben de mannen gedood die de komst van de Christus aankondigden. En nu is de Christus door u verraden en vermoord, 53door u die Gods wet uit de hand van de engel hebt ontvangen, maar u er niet aan gehouden hebt.&#8217;</div><div class="p"> 54Toen de Joden in de rechtszaal d&#225;t hoorden, waren zij diep gegriefd en knarsetandden zij van woede. 55Maar Stefanus schonk geen aandacht meer aan hen. Hij was vol van de Heilige Geest, keek omhoog en zag de schitterende heerlijkheid van God. Ook zag hij Jezus aan de rechterhand van God. 56Hij riep uit: &#8216;Ik kan de hemel zien! Ik zie de Mensenzoon aan de rechterhand van God!&#8217;</div><div class="p"> 57De Joden konden zich niet langer inhouden en schreeuwden van woede. Zij stopten hun vingers in hun oren en stormden allemaal tegelijk op hem af. 58Zij sleurden hem de stad uit om hem te stenigen. De getuigen trokken hun mantels uit en legden die neer bij een toeschouwer, een jonge man die Saulus heette. 59Terwijl de stenen hem troffen, bad Stefanus: &#8216;Here Jezus, neem mijn geest bij U.&#8217; 60Hij viel op zijn knie&#235;n en riep: &#8216;Here, reken hun dit kwaad niet toe!&#8217; Met deze woorden op de lippen stierf hij.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch8" data-usfm="ACT.8.1+ACT.8.2+ACT.8.3+ACT.8.4">
 <div class="p">1Saulus was het helemaal eens met het vonnis over Stefanus. Vanaf die dag kwamen de volgelingen van Jezus in Jeruzalem onder zware druk te staan. Zij werden zo hevig vervolgd dat zij moesten vluchten naar Judea en Samaria. Alleen de apostelen bleven nog in de stad. 2Enkele gelovige mannen begroeven Stefanus en rouwden over hem. 3Saulus deed zijn uiterste best de volgelingen van Jezus uit te roeien. Hij drong, niets en niemand ontziend, hun huizen binnen, sleurde mannen en vrouwen naar buiten en zette hen in de gevangenis.</div><div class="p"> 4De volgelingen die uiteengejaagd waren, spraken overal over Jezus en vertelden wat Hij had gedaan. </div>
 </div>
 </div>
</div>

The Birth of the Christian ChurchVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen