God Kiezen Boven De WereldVoorbeeld

Lees: Genesis 36:1—37:1; 27:28–29, 39–40; Hebreeën 10:23; 11:20

SOAP: Hebreeën 10:23

De schrijver van Genesis geeft een volledig overzicht van de nakomelingen van Abraham en vestigt daarbij de aandacht op diegenen die de lijn van de belofte voortzetten, maar doet ook verslag van een groot aantal andere nakomelingen van Abraham. In Genesis 25 wordt de familie van Ezau vermeld, evenals de familie van Ismaël.

Ezau, die ook wel Edom wordt genoemd, nam vrouwen uit de Kanaänieten. Uit de keuzes van Ezau blijkt zijn liefde voor de wereld en zijn voortdurende behoefte om zijn vleselijke verlangens te vervullen. Hoewel hij Jakob vergaf en zich met zijn broer verzoende, wordt Ezau beschreven als een werelds mens die de dingen van God verachtte en een vrij en werelds leven wilde leiden.

Hoewel we niet veel te weten komen over het leven van Ezau, kunnen we toch iets leren uit het korte overzicht van zijn nageslacht. Ezau werd de vader van veel stamhoofden en koningen die regeerden in het land van Edom, nog voordat er ook maar één koning in Israël was. Vanuit een werelds standpunt bezien ging het Ezau voor de wind. Hij had veel bezittingen en veel nakomelingen, onder wie enkele machtige mensen. De zegen die hij van zijn vader had meegekregen was inderdaad uitgekomen. Ezau had zich gevestigd in een welvarende landstreek, hij leefde van zijn zwaard door naburige stammen en families te onderwerpen, en hij deed niet onder voor Jakob. Uit de vervulling van Ezaus zegen blijkt dat God trouw is. Ook al was Ezau niet Gods uitverkorene, hij werd toch gezegend.

In de voorspoed van Ezau kun je zien dat wereldse grootheid vaak veel sneller bereikt wordt dan geestelijke grootheid. Het vraagt geduld om de beloftes van God als erfdeel te ontvangen. Geestelijke zegeningen worden vaak pas verkregen na een proces van loutering. Dit gold ook voor Jakobs leven: God haalde hem weg uit zijn woonplaats voordat Hij zijn belofte vervulde. Maar wel waren de zegeningen die Ezau ontving een extra reden voor Jakob om in Gods beloftes te geloven. Immers, als Ezau, die niet door God was uitgekozen, toch een zegen ontving, hoeveel te meer zou God dan Zijn beloftes vervullen aan degene die Hij wel had uitgekozen?

Onze God is een God van beloftes. Op Zijn perfecte moment komt Hij al zijn beloftes na. Al Zijn beloftes zijn betrouwbaar. De meeste mensen uit Genesis die wij bestuderen, zagen alleen maar een begin van vervulling van Gods belofte. Voor Gods vermogen om Zijn beloftes te vervullen maakt het geen verschil of wij die vervulling zelf helemaal meemaken. Hij is de Houder van Beloftes, de Enige van wie we ons afhankelijk mogen opstellen. Hij alleen is ons vertrouwen waard. Laten wij ook vandaag ons vertrouwen stellen in Zijn belofte-vervullende macht.