Het licht schijnt in de duisternisVoorbeeld

De tempel afbreken

“Toen antwoordden de Joden en zeiden tegen Hem: Welk teken laat U ons zien dat U het recht hebt deze dingen te doen? Jezus antwoordde en zei tegen hen: Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen” (Johannes 2:18-19).

Toen Jezus de handelaren uit de tempel verdreef, veroorzaakte dat nogal wat opschudding. Mensen vroegen zich af of Hij wel het recht had om dat te doen. Ze wilden een teken van zijn bijzondere autoriteit.

Jezus’ antwoord wierp nog meer vragen op. Hij leek te zeggen dat Hij in slechts drie dagen tijd het enorme tempelcomplex kon herbouwen. Dat klonk niet alleen absurd, het was bijna godslasterlijk. Respectloos spreken over de tempel was oneerbiedig tegenover God Zelf, en dat namen mensen heel serieus. Toen Jezus een paar jaar later gearresteerd werd, werd deze uitspraak zelfs genoemd als een reden om Hem ter dood te veroordelen.

Maar Jezus sprak niet over de tempelgebouwen. Hij sprak over “de tempel van zijn lichaam”. De tempel in Jeruzalem was Gods woonplaats op aarde, maar Jezus was God Zelf die onder de mensen woonde!

Toen koning Salomo de tempel had gebouwd, vroeg hij zich af: “Zou God werkelijk bij de mensen op de aarde wonen? Zie, de hemel, ja, de allerhoogste hemel kan U niet bevatten, hoeveel te min dit huis dat ik gebouwd heb!” (2 Kronieken 6:18). Hij had gelijk. Maar Jezus was meer en belangrijker dan de tempel (zie Mattheüs 12:6). Hij was Immanuel, “God met ons”.

Dank U, God, dat U bij zondige mensen wilt wonen!