Werk in uitvoeringVoorbeeld

Prioriteiten stellen

Toen de Israëlieten terugkwamen uit de ballingschap, lag hun land in puin. Ze moesten hun huizen herbouwen, hun wijngaarden opnieuw planten en graan zaaien. Ze begonnen ook de tempel te herbouwen omdat de dienst aan de Heere voor hen heel belangrijk was! Maar ze ondervonden tegenstand van naburige bevolkingsgroepen en na een poosje verloren ze de motivatie om het werk weer op te pakken.

Als de Heere tot Haggaï spreekt zijn er ongeveer 16 jaar voorbij gegaan en ligt de tempel nog steeds in puin. Dit gebrek aan voortgang is niet langer te wijten aan omstandigheden, maar aan de veranderde prioriteiten van het volk. Ze weten best dat de tempel herbouwd moet worden, maar ze zeggen: “de tijd is nog niet gekomen.”

God is niet onder de indruk van hun excuus. Want, vraagt Hij, hoe kan het dat de tijd om mijn huis te herbouwen nog niet gekomen is maar dat jullie wél volop tijd vinden om jullie eigen huizen te verfraaien? Laat dit wellicht zien dat God maar een marginale plaats in hun leven heeft?!

Wij hoeven geen tempel te bouwen. Maar kan het zijn dat God ons roept om Hem te dienen en dat wij tegenwerpen dat "de tijd nog niet gekomen is"? Kan het zijn dat we onze roeping in zijn Koninkrijk negeren omdat we liever aandacht besteden aan "ons eigen huis"?