Overvloedig leven, Efeziërs - deel 3Voorbeeld

Jood en heiden

Daar waar Paulus in vers 1-10 het verschil beschrijft tussen de oude en nieuwe staat van ons als gelovige ten opzichte van God, gaat hij nu in op het verschil tussen Jood en heiden in hun oude staat. Wat is daarin vervolgens door Christus veranderd?

Er wordt eerst vooral benadrukt wat de niet-Joodse, de heidense volken, niet hebben.

• Ze hebben geen besnijdenis.
• Ze zijn zonder Christus, zonder de belofte van een Messias.
• Ze maken geen deel uit van het volk Israël.
• Ze hebben geen deel aan de diverse verbonden die er zijn gesloten. 
• Ze hebben geen hoop en geen zicht op God.

Bij de beschrijving van de besnijdenis laat Paulus al een tipje van de sluier zien: ‘die het werk van mensenhanden is’, schrijft hij. Hij benadrukt dus dat het mensenwerk is, zoals afgodsbeelden van de heidenen ook mensenwerk zijn. Hij laat al zien dat de besnijdenis niet het volmaakte is, maar slechts een schaduw. Het beste moest nog komen. 

De draai van ‘veraf’ naar ‘dichtbij’ komt door Christus: de heidenen waren veraf, maar zijn nu ineens dichtbij gekomen. En dat ze (we) veraf waren, leek onoplosbaar. Maar door het bloed van Jezus, dus zijn kruisdood, is plotseling iedereen dichtbij gekomen. 

Dat is een schokkend wonder! Wat een eenvoud! Geen bijzondere rituelen of het uitvoeren van moeilijke opdrachten door ons. Nee, door het bloed van Jezus dat vloeide op Golgotha zijn we allemaal ineens dicht bij Jezus en dicht bij elkaar gekomen.

• Ervaar jij een zekere verbondenheid met Israël?
• Realiseer jij je dat er afstand was en dat we nu door Jezus dicht bij elkaar gekomen zijn?