Zeven teksten over de weg van vergevingVoorbeeld

Ruimte voor verdriet

Als je nadenkt over wat je is aangedaan, wat je hebt meegemaakt, is verdriet misschien wel de eerste emotie. Verdriet om de pijn. Verdriet om hoe je leven gelopen is. Verdriet om je gekwetstheid en je kwetsbaarheid.

In de Bijbel is er alle ruimte voor verdriet. Het is goed om je tranen de ruimte te geven. In Psalm 56: 9 lezen we dat God onze tranen in zijn kruik bewaart. Elke traan vertelt een eigen verhaal. De tranen met tuiten. De eenzame, stille traan.

Er is de belofte: je zult getroost worden. Het gaat hier niet om voorbarige troost. Troost die als het ware het verdriet weer terug duwt achter de ogen, achter de muur van niet-voelen. Nee, troost maakt ruimte. Echte troost koestert de tranen. Echte troost biedt in het verdriet beschutting. Vanuit die erkenning en beschutting kan de troost de weg naar het hart vinden.

Vraag: kun je je verdriet ook met anderen delen? Heeft God voor jou ook betekenis in het hanteren van het verdriet?

(De afbeelding is een schilderij van Esther Veerman: 'Zee van tranen')