Ondernemerschap. De Jeruzalem ondernemer, een bron van welzijn en zegen

Geloofslessen uit het leven van Corrie ten Boom - deel 1

Vrucht van de Geest

Zeven teksten tegen de duisternis

Geloofslessen uit het leven van Corrie ten Boom - deel 2

Gezond leven met God

Gods plan met de nacht, een 10-dagen leesplan wat je doet ontwaken

Wie geeft zal ontvangen

Samen in de naam van Jezus

Woorden Van Kennis

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="ACT.16">
 <div class="label">16</div><div class="s1">Paulus en Silas in Filippi</div><div class="p"> 1Zij kwamen ook in Derbe en daarna in Lystra, waar zij met Timothe&#252;s kennismaakten. Zijn moeder was een Joodse christin en zijn vader een Griek. 2Timothe&#252;s stond bij de christenen van Lystra en Ikonium goed bekend. 3Paulus wilde graag dat deze jongeman met hen meeging op reis. Om de Joden in die streek ter wille te zijn, besneed hij Timothe&#252;s, want zij wisten allemaal dat hij niet besneden was, omdat zijn vader een Griek was.</div><div class="p"> 4Op hun rondreis langs de verschillende steden, lazen zij de christenen de besluiten voor van de apostelen en leiders in Jeruzalem en zeiden er nadrukkelijk bij dat zij zich daaraan moesten houden. 5Daardoor werden de gemeenten in hun geloof versterkt en kwamen er dagelijks meer mensen bij.</div><div class="p"> 6Zij reisden verder door het gebied van Frygi&#235; en Galati&#235;, omdat de Heilige Geest hun niet had toegestaan naar Asia te gaan en daar over Jezus Christus te spreken. 7Toen ze in Mysi&#235; kwamen, wilden zij doorreizen naar Bithyni&#235;, maar de Geest van Jezus hield hen tegen. 8Daarom trokken zij door Mysi&#235; in de richting van de westkust en kwamen in de havenstad Troas.</div><div class="p"> 9Daar kreeg Paulus &#700;s nachts een visioen. Hij zag een Macedonische man staan die hem dringend vroeg: &#8216;Steek over naar Macedoni&#235; om ons te helpen!&#8217; 10Nadat Paulus het visioen had gekregen, deden wij ons best zo snel mogelijk naar Macedoni&#235; te vertrekken, want wij maakten eruit op dat God ons opdroeg de mensen daar het goede nieuws van Jezus Christus te vertellen.</div><div class="p"> 11Wij gingen in Troas aan boord van een schip en zeilden in &#233;&#233;n ruk naar Samotrake. De volgende dag legden wij in Neapolis aan en gingen van boord. 12Vandaar reisden wij naar de Romeinse kolonie Filippi, de voornaamste stad in dat deel van Macedoni&#235; en bleven er enkele dagen. 13Op de sabbat gingen wij de poort uit naar de rivier, omdat wij verwachtten daar mensen te ontmoeten die samenkwamen om te bidden. Er bleek een groepje vrouwen te zijn. Wij gingen bij hen zitten en spraken met hen. 14Een van hen heette Lydia, een zakenvrouw uit Thyatira, die purperen stoffen verkocht. Zij leefde dicht bij God en luisterde heel aandachtig naar ons. De Here opende haar hart, zodat zij aannam wat Paulus zei. 15Nadat zij en haar huisgenoten gedoopt waren, drong zij er op aan dat wij bij haar zouden logeren. &#8216;Als u ervan overtuigd bent dat ik echt in de Here Jezus geloof,&#8217; zei ze, &#8216;ga dan met mij mee naar huis en blijf logeren.&#8217; Wij konden gewoon niet weigeren.</div><div class="p"> 16Op een dag toen wij weer naar de gebedsplaats gingen, kwamen wij een slavin tegen, die een helderziende geest had. Zij verdiende voor haar eigenaars veel geld door andere mensen de toekomst te voorspellen. 17Zij liep Paulus en ons achterna en riep: &#8216;Deze mannen zijn dienaren van de Allerhoogste God. Zij zijn gekomen om te vertellen hoe u gered kunt worden.&#8217;</div><div class="p"> 18Zij deed dat niet &#233;&#233;n keer, maar voortdurend, dag in, dag uit. Op een gegeven moment kon Paulus het niet meer aanhoren. Hij zei tegen de geest: &#8216;Ik gebied u in de naam van Jezus Christus dit meisje te verlaten!&#8217; Op hetzelfde moment verliet de geest haar.</div><div class="p"> 19Toen haar eigenaars zagen dat hun kans om winst te maken, verkeken was, grepen zij Paulus en Silas en sleurden hen naar het marktplein, waar het stadsbestuur en de rechtbank waren. 20Zij brachten hen voor de Romeinse rechters en zeiden: &#8216;Deze twee Joden brengen de hele stad in rep en roer. 21Zij willen ons dingen laten doen die ons, als Romeinen, verboden zijn.&#8217; 22De mensen die toegelopen waren keerden zich allemaal tegen Paulus en Silas. De rechters rukten hun de kleren van het lijf en lieten hun stokslagen geven. 23Na vreselijk te zijn geslagen, werden zij in de gevangenis gegooid. De cipier kreeg orders hen streng te bewaken. 24Daarom nam deze geen risico en bracht hij hen naar de diepste kerker. Voor alle zekerheid sloot hij hun voeten in het blok.</div><div class="p"> 25Rond middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden. Zij zongen lofliederen voor God en de andere gevangenen luisterden naar hen. 26Ineens was er een geweldige aardbeving. De gevangenis stond op haar grondvesten te trillen. Op hetzelfde moment sprongen alle deuren open en gingen de boeien van de gevangenen los. 27De cipier schrok wakker. Toen hij alle deuren van de gevangenis zag openstaan, trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen, want hij dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. 28&#8216;Niet doen!&#8217; schreeuwde Paulus. &#8216;Doe uzelf geen kwaad! Wij zijn allemaal nog hier!&#8217; 29De cipier vroeg om licht en rende naar de kerker van Paulus en Silas. Hij viel, bevend over zijn hele lichaam, voor hen neer. 30Daarop bracht hij hen naar buiten en vroeg: &#8216;Heren, wat moet ik doen om gered te worden?&#8217; 31&#8216;Geloof in de Here Jezus,&#8217; antwoordden zij. &#8216;Dan zult u gered worden en al uw huisgenoten ook.&#8217; 32Zij verkondigden hem en zijn huisgenoten de boodschap van de Here.</div><div class="p"> 33Hoewel het midden in de nacht was, nam de cipier hen mee en waste hun striemen. Direct daarna werden hij en al zijn huisgenoten gedoopt. 34Na afloop nam hij Paulus en Silas mee naar zijn huis en dekte de tafel voor hen. Hij en de zijnen waren heel erg blij dat ze nu in God geloofden.</div><div class="p"> 35&#700;s Morgens vroeg stuurden de rechters hun dienaars met een boodschap naar de cipier. 36&#8216;Stel die mannen in vrijheid,&#8217; zeiden zij. De cipier ging het Paulus vertellen. &#8216;De rechters hebben gezegd dat u mag worden vrijgelaten. U kunt vertrekken en ongehinderd verder reizen.&#8217;</div><div class="p"> 37&#8216;Geen denken aan,&#8217; antwoordde Paulus. &#8216;Wij zijn Romeinse burgers. Ze hebben ons zonder enige vorm van proces in het openbaar afgeranseld en daarna in de gevangenis gegooid. En nu willen zij ons in stilte laten vertrekken. Nee! Laten zij zelf maar komen om ons vrij te laten.&#8217;</div><div class="p"> 38De dienaren brachten dit over aan de rechters en die schrokken toen zij hoorden dat Paulus en Silas Romeinen waren. 39Zij gingen naar de gevangenis en boden Paulus en Silas hun verontschuldigingen aan. Daarna leidden zij hen de gevangenis uit en vroegen hun dringend de stad te verlaten. 40Nadat zij waren vrijgelaten, gingen zij naar het huis van Lydia, waar zij de andere christenen ontmoetten. Zij spraken hen moed in en verlieten daarna de stad.</div>
 </div>
 </div>
</div>

BibleProject | Een Reis Door Lucas en HandelingenVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen