Geven: moeilijk?!

Geven vond ik een moeilijk begrip (eigenlijk nog steeds wel). Ik ben opgevoed om hard te werken voor je geld. Ik kreeg niet zomaar iets. Op mijn 13e ging ik werken bij een boer om een casetterecorder te kunnen krijgen. Ik verdiende 2,50 euro per dag en die casetterecorder kostte 110 euro. Dus moest ik veel dagen werken. Die boer gaf ook groente mee voor ons gezin, maar daar had ik voor mijn gevoel niet veel aan: ik moest dat weggeven.


Toen ik later ging verdienen, leerde ik om tienden te geven aan de kerk. Ik stelde het trouw in bij de bank en automatisch werd het elke maand overgemaakt. Ik deed het vooral vanuit plichtsbesef.


Een keerpunt voor mij, was dat iemand mij leerde dat we alles van God ontvangen en dat Hij vrijgevig is. Hij wil dat wij zijn karakter gaan navolgen en blijmoedig geven. Ik ben gaan proberen niet meer automatisch te geven, maar bewuster. Dit deed ik door iedere maand handmatig iets te geven. Ik merk iets van de vreugde van het geven. Hoe tof is het om een ander blij te maken.


De tekst van vandaag plaatst dit in een breder kader. Wees niet karig. Heb een vrijgevige houding. Liever een beetje meer dan "net aan". Ik stel me dat concreet zo voor: niet het grootste stukje taart nemen, maar dat aan een ander geven. Leren het beste voor een ander over te laten. Als we dat doen, gaan we op Jezus lijken. Daar worden we mooiere mensen van.


Er zit ook een belofte aan: "je zult met die maat gemeten worden." Want zo zit God in elkaar. Hij houdt er van als mensen zijn karakter gaan nabootsen.

Voor vandaag:

Probeer dit eens toe te passen. Wees eens heel ruimhartig naar anderen toe.

Hoe kun jij dat vandaag doen?

P.S. je kunt ook elke dag de bemoedigingsmail 'Ik Wonder Jou' ontvangen, als een start van de dag. Je kunt je hiervoor inschrijven op www.ikwonderjou.nl . Daarbij ontvang je een gratis poster, gemaakt door schrijfster Wilma Veen.