Licht en DuisternisVoorbeeld

Onverwacht licht

Het volk Israël leefde in geestelijke duisternis. Ze waren ontrouw geweest aan de Heere en hun land stond vol met afgoden — ondanks heel veel waarschuwingen. Ze hadden ervoor gekozen om niet te “wandelen in het licht van de HEERE” (zie Jesaja 2:5).

God accepteerde dat niet zomaar. Hij is heel geduldig en lankmoedig, maar houdt de schuldigen niet voor onschuldig. De profeet Jesaja moest Gods oordeel aankondigen over Israël en andere landen. “Er zal benauwdheid en duisternis zijn, angstaanjagende donkerheid. En men zal voortgedreven worden, het donker in” (Jesaja 8:22).

Het volk van Israël had dit oordeel verdiend. Voor 100 procent. Ze oogstten wat ze gezaaid hadden met hun zondige gedrag, en ze hadden geen aandacht geschonken aan Gods waarschuwingen.

Toch liet God hen niet zitten in hun duisternis. Jesaja’s profetieën eindigen niet met het vers over de angstaanjagende donkerheid. Hij begint plotseling te schrijven over “een groot licht” dat schijnt op de mensen die in duisternis wandelen. Dit onverwachte licht komt van “een kind” dat omschreven wordt als “Wonderlijk, Raadsman, Sterke God, Eeuwige Vader, Vredevorst” (Jesaja 9:5). Dit kind is Jezus Christus, die inderdaad “het licht van de wereld” is dat in het donker schijnt. Dit is de boodschap van kerst: God laat mensen niet in hun duisternis zitten, maar biedt hen het licht van het leven aan.