God, en ik dan?Voorbeeld

Je vergeten voelen

De pijn die je ervaart wanneer het voelt alsof je bent vergeten door God is heel moeilijk te dragen. Je kan het beetje geloof dat je nog hebt blijven vasthouden, of je wijst het geloof helemaal af omdat proberen "het geloof te behouden" een herinnering wordt aan alles wat je niet hebt. 

Zelfs als we ons vergeten voelen door God, is Hij dan überhaupt wel in staat om ons te vergeten?

Jesaja 49:15 (HTB) zegt: "Nooit! Kan een moeder haar kleine kind vergeten en niet van haar eigen zoon houden? Ook al zou dat kunnen, dan zou Ik u nog niet vergeten."

Het is dus onmogelijk dat God jou vergeet. Het zit niet in zijn natuur, en Wie Hij is staat Hem niet toe om dat te doen. Je kan zijn Woord vertrouwen boven dat wat je voelt, want Hij is een God die zijn Woord boven zijn Naam verheft. Dus hoewel we ons soms door God verlaten kunnen voelen, zijn we dat eigenlijk nooit. Het gevoel hoeven we echter niet te negeren. Het gevoel van verlatenheid is voor ons een kans om zijn aanwezigheid en soevereiniteit over onze levens te ervaren op manieren die we niet gewend zijn.

Als nieuwe ouders hebben wij geleerd dat, hoewel wij meer van onze dochter houden dan we van onszelf houden, er momenten zullen zijn waarop zij zich niet door ons geliefd zal voelen door haar beperkte kijk op en beleving van het leven. Dat verandert echter niet dat wij ontzettend veel van haar houden. Op dezelfde manier heeft onze Vader in de hemel plannen voor ons, maar die plannen laten ons niet altijd geliefd voelen door God. 

Dat brengt ons bij de vraag: Waarom baseren we de kwaliteit van Gods vaderschap op wat we Hem zien doen voor ons of voor anderen? Denk daar eens een moment over na. 

Het lijkt erop alsof we vergeten dat God niet beperkt is tot deze fysieke wereld, en ook niet wordt beperkt door het vlees. Zelfs de tijd heeft slechts één Meester en zijn naam is Yahweh, dus jouw hemelse Vader. 

Onthoud dat, zelfs als je niet voor die ene baan bent gekozen, of niet de persoon bent die ze kozen voor die functie of promotie, of niet de persoon was met wie ze wilden zijn en trouwen: je bent nog steeds Gods keuze. We mogen het niet afreageren op God, want voor Hem geldt: Hij hield eerst van ons, en koos ons eerst. 

Davids eigen vader Isaï koos hem niet toen Samuel naar zijn huis kwam om één van zijn zonen te zalven tot koning. Isaï dacht zelfs niet aan David! Het leek er bijna op alsof God Isaï uit zijn zonen een koning zou laten kiezen. Toen greep God in en bewees dat degene die vergeten was, degene was die Hij had gekozen.