Vrede missenVoorbeeld

Relationele vrede

Onzekerheid heeft de neiging om conflicten en sterke meningen uit te vergroten. En in een periode waarin "ongekend" misschien het woord van het jaar is, hebben we allemaal te maken gehad met een of ander conflict. 

Of het nu politieke discussies zijn die tijdens de vakantiediners ontstaan, commentaren op social media die een beetje verhit worden, of stevige gesprekken over onze grenzen: soms geven de mensen die het dichtst bij ons staan ons de meeste stress. 

Maar vrede is mogelijk in onze relaties. Vrede brengen in de wereld is zelfs iets waartoe we geroepen zijn als volgers van Jezus. In de Bergrede zei Jezus: 

Gelukkig zijn de mensen die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God worden genoemd. (Mattheüs 5:9, HTB)

Let op: er staat "vredebrenger", geen "vredehandhaver." Vrede brengen is een actief proces. Het betekent niet dat we het eens zijn met iedere mening die naar ons toegegooid wordt over de eettafel. Het betekent ook niet dat we het met alles eens moeten zijn of nooit een conflict veroorzaken. Deze activiteiten kunnen de schijn van vrede scheppen, maar zijn geen echte vrede. 

Alhoewel het verleidelijk is om een conflict te negeren of net te doen alsof het er niet is, is dat geen liefdevol antwoord. Romeinen 12:9 herinnert ons eraan dat onze liefde echt moet zijn. Als we onze gekwetste gevoelens verbergen, zijn we geen vredebrengers, dan vermijden we juist het proces van vrede brengen.

Maar Paulus blijft ons in Romeinen 12 uitdagen en vertelt ons hoe vrede er eigenlijk uitziet, en het is niet gemakkelijk. Na ons bemoedigd te hebben om hen te zegenen die ons pijn hebben gedaan, om wraak te vermijden, en om in harmonie te leven met anderen, geeft hij deze uitdaging: 

Probeer, voor zover het van u afhangt, met iedereen in vrede te leven. (Romeinen 12:18, HTB)

Let op dat hij zegt: "Voor zover het van u afhangt." Dat betekent dat we geen vrijbrief krijgen vanwege het gedrag van onze gekke oom. Het maakt niet uit hoe chaotisch alles om ons heen eruit ziet, God wil dat we nog steeds de vrede najagen, of dat nu betekent dat we iemand rechtstreeks confronteren of onszelf uit een situatie terugtrekken als we weten dat dit de beste manier is om op dat moment vrede te brengen.

Dus, hoe kunnen we vredestichter zijn in elke situatie? We krijgen een beetje meer wijsheid hierover van Jakobus: 

Maar de wijsheid die van God komt, is bovenal zuiver. Zij is ook vreedzaam, vriendelijk en beleefd. Zij is bereid te praten en anderen gelijk te geven. Zij leeft intens met anderen mee en doet veel goed. Zij spreekt rechtuit en is zeker en oprecht. Vredestichters zaaien vrede en zij oogsten goedheid en rechtvaardigheid. Jakobus 3:17-18, HTB

Om een vredestichter te zijn moeten we dus God om wijsheid vragen. Hierna testen we de wijsheid door te kijken of het vol van vrede is of gevuld met onze eigen trots. Het betekent dat, hoewel het goed is om onze mening te delen en onze stem te laten horen, we de mensen belangrijker achten dan onszelf. 

Het lijkt op nederig en genadig zijn als we onze mening delen. Het betekent dat we onze motieven om te delen evalueren en ervoor zorgen dat we dit doen met herstel in gedachten. En het lijkt op de vraag of ons doel het zoeken naar gerechtigheid is of gelijk hebben. 

Dus sta even stil als je in een situatie terechtkomt dat relationele vrede nodig heeft. Denk het beste over die andere persoon. Spreek over hoe je je voelt en wat je denkt. Wees nederig. Laat inlevingsvermogen zien. Bid ervoor. En vraag jezelf af wat je volgende stap zou kunnen zijn om vrede te brengen in de situatie.  

Als je dit doet, ben je een vredestichter en ben je een kind van God.